Amerikaanse onderzoekers hebben een zelfrijdende minirobot ontwikkeld die enkel rijdt op licht en radiogolven. Dat werkt vooralsnog alleen omdat de robot niet groter is dan een eurocent en lichter dan een rozijn.
Eureka is de rubriek voor 'productontwerpen voor morgen' uit het maandblad De Ingenieur.
Kan een robot ook bewegen zonder batterijen? Wetenschappers van de University of Washington hadden al het een en ander geprobeerd – een robot die op afstand kan laden, een kever met een sensor op zijn rug en een vliegende robot die zijn energie krijgt van een laserstraal – totdat ze tot de ontdekking kwamen dat een hele kleine, lichte robot genoeg energie kan oogsten uit licht en radiogolven om voort te bewegen.
De robot, MilliMobile, vangt met een soort zonnepaneel energie op uit licht en haalt met een antenne energie uit radiogolven: een vorm van elektromagnetische straling. Wanneer de hoeveelheid energie een drempelwaarde bereikt rolt de MilliMobile een centimeter of wat naar voren, om daar in stilstand verder op te laden voor de volgende stap.
Internet of Things
Heel hard gaat dat niet: op een bewolkte dag kan de robot zo’n negen meter afleggen. Nog langzamer gaat het op plekken met extreem weinig licht, zoals onder een aanrecht, al slaagt ook daar de robot erin om te bewegen.
De onderzoekers zien toepassingen voor MilliMobile voor het Internet of Things (IoT). Het wagentje kan namelijk bijna drie keer zijn eigen gewicht dragen aan sensoren en signalen versturen over tweehonderd meter.
Zwermen van minirobots
Waar IoT-sensoren over het algemeen op een vaste plek zitten, kan MilliMobile – of kunnen zwermen van de robot – met meerdere punten in de ruimte een gedetailleerder beeld van de omgeving maken. Dat kan op een boerderij zijn waar de robot temperatuur en luchtvochtigheid meet of in een fabriek waar de robot een geluid of gaslek kan opsporen.
Gevaarlijk voor de mens is zo’n zelfrijdende minirobot niet, eerder andersom: een overstekende robot ter grootte van een kever en met de snelheid van een slak wordt makkelijk onder de voet gelopen.
Tekst: Sija van den Beukel
Foto: Mark Stone/University of Washington
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.