Met twee ouders die jarenlang in de ontwikkelingssamenwerking werkten, is het niet raar dat Maas van Apeldoorn maatschappelijk zeer betrokken is.

Naam: Maas van Apeldoorn 
Leeftijd: 26 
Opleiding: computer science & engineering, TU Eindhoven
Functie: EngD, tweejarige ontwerpersopleiding

‘Mijn vader werkte jarenlang voor organisaties in Afrika, mijn moeder eigenlijk over de hele wereld’, vertelt Maas van Apeldoorn. ‘Maar misschien nog belangrijker: ze gaven mijn twee oudere broers en mij al vanaf jonge leeftijd zelfreflectie mee. Zelfs toen wij jong waren vroegen onze ouders vaak: en wat vinden jĂșllie daar nu van? Ik denk dat ik een flink deel van mijn “succes” daaraan heb te danken.’

Geen promotietraject doen

Maas volgt de tweejarige ontwerpersopleiding tot EngD, engineering doctorate. ‘Ik wist al vrij vroeg dat ik geen promotietraject wilde doen in de informatica. Daar zou ik doodongelukkig van worden omdat je dan veel in je eentje bezig bent.’ In het EngD-traject volgen deelnemers eerst een aantal vakken, waarna ze korte projecten doen.

Maas deed onder andere een project voor het Wereld Natuur Fonds, waar hij een bijdrage leverde aan een softwaretool om ontbossing te voorspellen. ‘Ik heb echt gezocht naar een opdracht waarbij ik positieve impact kan hebben op de wereld, op de natuur.’

Nieuwe vormen van energieopslag

Voor zijn grote eindopdracht gaat Maas begin januari aan de slag bij energieonderzoeksinstituut DIFFER in Eindhoven. Behalve op kernfusie richt het onderzoek zich daar op nieuwe vormen van energieopslag, een onmisbare schakel in de energietransitie.

‘Er zijn nieuwe materialen nodig om energie op te slaan en DIFFER wil daarvoor een autonoom chemisch lab bouwen, waar volautomatisch experimenten gaan lopen. Om dat lab vorm te geven, ga ik een simulatieomgeving bouwen die dat lab nabootst. Doel is om een idee te krijgen voor hoeveel stoffen er op een bepaald moment doorheen gaan of er bottlenecks optreden en hoe die zijn op te lossen.’

Met een team samen een oplossing  bouwen

Maas is niet iemand die zich opsluit op een zolderkamer met een kan koffie en dan maar gaat programmeren. ‘Nee, daar ben ik niet detailgericht genoeg voor. Mijn kracht ligt bij het identificeren van het probleem en daar dan met een team samen een oplossing voor bouwen. Ik weet alles van de onderdelen die nodig zijn voor die oplossing en hoe die met elkaar communiceren.’

Voor het eindproject van tien maanden kon Maas kiezen uit talloze projecten bij grote techniekbedrijven als ASML, Philips, Thermo Fisher of Canon, maar dat sprak hem niet aan. ‘Hoewel deze bedrijven technisch heel vette dingen doen, zijn er volgens mij dringendere problemen waar meer talent naar toe moet. Ik ga liever werken daar waar ik Ă©cht een positieve maatschappelijke impact kan hebben.’
 

Alle talenten leren kennen? Kijk in het dossier Techniektalenten 2025.

Foto: Robert Lagendijk