Glazen mogen niet in de glasbak, ontdekt columnist Rolf Hut tot zijn verbazing.
Gebroken glazen horen bij het dagelijks leven in de horeca. Waar gehakt wordt vallen spaanders en waar geserveerd wordt vallen glazen. Achter elke bar staat wel een doos of krat vol met scherven. Het legen daarvan in de glasbak is een onplezierig taakje: een vierkant kratje legen in een ronde opening van de glasbak betekent met de hand scherf voor scherf in de opening schuiven met het risico je te snijden.
Kroegbaas Rob was zowel die rotklus als de krat met stinkende scherven die fruitvliegjes aantrekt meer dan zat en investeerde wat tijd in een oplossing. Bij de sanitairafdeling van de doe-het-zelfzaak haalde hij een pvc-buis met een diameter van tachtig millimeter, twee afdichters en een mooi handvat dat normaal bedoeld was voor een keukenkastje.
De ene afdichter lijmde hij onderaan de buis vast, de andere diende als deksel om vliegjes te weren. De buis past precies in de opening van de glasbak. Dus als je de buis aan het handige handvat vasthoudt dan kieper je hem zo leeg in de glasbak! Een ingenieurwaardige keep it simple-oplossing voor een alledaags probleem in de horeca. Mooi werk!
Maar….
Tijdens het schrijven van deze column dacht ik opeens: Rob heeft naast ‘gewone’ bierglazen ook hele mooie kristalglazen voor speciaalbier. Hoe worden verschillende soorten glas verwerkt bij recyclen? Een Google-deep-dive later kom ik tot de conclusie dat Kafka het niet mooier had kunnen verzinnen: glazen mogen niet in de glasbak. Leg dat maar eens uit op een inburgeringscursus:
‘Dit is een glasbak.’
‘Ah, dat klinkt logisch, dat is vast voor glazen.’
‘NEE, alleen voor glazen flessen en potten. Glazen moeten bij het restafval.’
‘...’
Vanuit de recycle-industrie volledig begrijpelijk: drinkglazen zijn van ander materiaal dan verpakkingsglas en moeten via verschillende processen worden gerecycled, vooral niet mengen bij inzamelen. Circa 90 procent van het verkochte glas is verpakkingsglas, dus logisch dat de ‘glasbak’ daarvoor is. Maar die naam…
Rob zijn gebroken-glas-pijp lost een probleem op dat er eigenlijk niet is: gebroken glazen hoeven niet door de ronde ingang van de glasbak, maar moeten in de vierkante opening van de afvalbak. Dat maakt de pijp niet minder nuttig achter de bar: afgesloten voor de vliegjes en makkelijk hanteerbaar. Hij moet hem alleen bij het wegbrengen van de gebroken glazen dus niet in de glasbak legen.
Dat is wat ik na het schrijven van deze column altijd zal onthouden: glazen niet in de glasbak.
Tekst: Rolf Hut, universitair hoofddocent aan de TU Delft, maker, spreker en schrijver
Beeld: Depositphotos
PS: Tevens ben ik van mening dat elektrische fietsen als brommers moeten worden gezien.
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.