Een mysterieuze Japanse smid, een onmiskenbaar Californische vibe, een verlaten airstrip, blinkend metaal. Tijd voor wat wat heavy metal custom motorcycle porno. Maakt u zich geen zorgen: volkomen safe for work.

Soms zie je een filmpje dat je niet meer vergeet. Waarom precies, weet ik ook niet - het is zeker niet alleen de motor. Maar dit filmpje ben ik nooit vergeten.

Misschien dat het door de setting kwam. Het clipje is duidelijk gemaakt voor internet, of misschien voor televisie. Maar ik zag het voor het eerst op het scherm van een bioscoop. Ik werkte voor het Internationaal Documentaire Filmfestival Amsterdam (IDFA) bij het nieuwe mediaprogramma DocLab. Een hippe online publicist toonde in een Amsterdamse bioscoop wat hij ‘het beste van het web vond’. Er zat van alles tussen, en ook dit filmpje over Shinya Kimura.


Georganiseerde chaos

Het gaat over motoren, vers geslepen staal, zware machines, ijzervijzel; de georganiseerde chaos van een werkplaats achter het front. Kimura zelf zegt dat hij motoren ‘kneedt’. Naar eigen zeggen schetst hij niet. Als een beeldhouwer laat hij zich 'inspireren door het materiaal'. Alleen in dit geval is het kunstwerk pas compleet als de kunstenaar (of een koper natuurlijk) er met bloedstollende snelheid mee over de baan scheurt. Over Kimura en zijn werk kun je hier meer lezen. Hij doet veel aan motorfietsen, maar maakt ook andere dingen. Kunst. En hij heeft zo te zien een beetje last van een overdaad aan 'lifestyle' wat hij zogenaamd niet kan onderdrukken. Maar toch vet.


Stille wateren diepe gronden

Het filmpje is natuurlijk in niet onbelangrijke mate aantrekkelijk omdat het goed is gemaakt. De regisseur, Henrik Hansen, is een vakman, de edit ongenaakbaar. Als je gecharmeerd bent van de ‘stille-wateren-diepe-gronden-mechaniciens, de moderne americana, de esthetiek van plaatsen waar 'gewoon gewerkt wordt', kijk dan zeker even op zijn site. Weet je niet precies waar ik het nu over heb? Kijk dan hieronder nog een commercial die Hansen draaide voor Exxon Mobile. Dan snap je het wel. Blue collar blues, man.(Janno Lanjouw)