Onze voedselproductie kost veel water en energie, er wordt het nodige eten verspild en we eten niet zo gezond als we zouden kunnen. Wat is daaraan te doen?

 

1. Duurzamer produceren

Vlees trekt een zware wissel op het milieu, maar ook de productie van groenten en fruit kost veel water en energie. Bovendien is de kwaliteit van verse waren onvoorspelbaar en draagt het transport ervan niet bij aan een duurzame toekomst. Dat moet anders kunnen, denken steeds meer tuinbouwpioniers in Nederland en de rest van de wereld. Bijvoorbeeld met stadsboerderijen – maar tot nog toe hebben die kleinschalig en relatief duur. Daar lijkt nu echter verandering te komen; in Den Bosch bouwt PlantLab al een ruime tijd aan een volgens henzelf winstgevende binnenboerderij, in een oud fabrieksmagazijn net buiten de stad. In afgesloten 'plant production units' zijn de omstandigheden tot in het kleinste detail te controleren, waardoor de opbrengst van planten groter en voorspelbaarder wordt.
 

2. Minder verspilling

Van al het voedsel in ontwikkelde landen wordt 20 % verspild. Daarmee is verspilling zelfs een groter probleem voor het milieu dan transport of verpakking van voedsel. Lange tijd was het aankaarten van dit probleem een soort taboe, maar langzaamaan komt er een beweging op gang die het verkwisten van voedsel moet tegengaan. De kleine initiatieven waar het tot nog toe vooral om draait, zetten echter weinig zoden aan de dijk. Tijd dus om het groter aan te pakken. Bijvoorbeeld met een chipkaart, die onder andere meet hoe lang voedselwaren in een vrachtwagen zitten. Met die informatie kan je de houdbaarheidsdatum specifieker maken en kan je vaak langer dingen gebruiken.
 

3. Gezonder eten

Veel mensen eten te veel, te zoet en te zout. Kunnen we er ook voor zorgen dat iedereen precies de voedingsstoffen binnenkrijgt die hij of zij nodig heeft? Die mogelijkheid komt eraan, dankzij wearables die allerlei individuele data verzamelen. Bloedsuiker, sportprestaties en eetgedrag zijn nu al te meten, en het zal vermoedelijk steeds populairder worden om die data te verzamelen en vervolgens te gebruiken. 3D-printers kunnen vervolgens voedingsmiddelen produceren met precies de juiste samenstelling, zodat iedereen een gepersonaliseerd en perfect afgemeten hapje eten krijgt.

 

Het volledig verhaal over onze voedselvoorziening lezen?

Wil je het volledige verhaal over onze voedselvoorziening uit het februarinummer van De Ingenieur lezen? Koop dan de digitale versie voor € 7,50, of neem - met een flinke korting van 25 % - een digitaal jaarabonnement van 12 nummers voor € 69,-.

Openingsbeeld: Photka

Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.