Kroonproject CO2-opvang afgeblazen
Een van de spraakmakende projecten voor de opvang van CO2 is stopgezet. De Britse regering heeft besloten een subsidie van een miljard pond (1,4 miljard euro) voor het zogeheten Peterhead-project te schrappen. De direct betrokken bedrijven, Shell en Scottish and Southern Energy hebben daarop besloten het project stop te zetten.
Peterhead gold voor de Britse overheid als een van de kroonprojecten op het gebied van opslag van CO2. Het was de bedoeling dat de CO2-uitstoot van het gasgestookte Peterhead Power Station met 90% zou worden gereduceerd. Peterhead is met een vermogen van ruim 2 GW de grootste energiecentrale van Schotland.
Oud gasveld
Via een pijpleiding moest het tot vloeistof gecomprimeerde broeikasgas worden afgevoerd naar een productieplatform van Shell, 100 km uit de kust, waar het zou worden geïnjecteerd in het lege Goldeneye-reservoir. Dat reservoir is bij uitstek geschikt omdat het poreuze zandsteen is omgeven door ondoordringbare rotslagen. Gedurende tien tot vijftien jaar zou in totaal tien miljoen ton kooldioxide worden opgeslagen.
De bouw van de installaties zou volgend jaar beginnen, maar is nu afgeblazen.
Technisch is het afvangen van CO2 geen probleem, maar de kosten ervan zijn hoog. Het proces kost een kwart tot een derde van de door de gascentrale geproduceerde energie; daarnaast was de aanleg van de afvanginstallatie, compressoren, extra pijpleiding en een verwerkingsinstallatie op het platform nodig. ‘We kunnen dit soort projecten alleen doen wanneer de kosten voor CO2-arme energie-opwekking vergelijkbaar zijn met die van andere vormen van fossiele energie’, verklaarde vicepresident milieu ir. Michiel Kool van Shell vorig jaar in een interview met De Ingenieur.
Nu de Britse regering in het kader van bezuinigingen heeft besloten de miljard pond subsidie te schrappen, ziet Shell van het project af.
Meer projecten afgeblazen
Het afblazen van Peterhead past in een trend die al langer gaande is: met grote beloften aangekondigde projecten sneuvelen wanneer het op de financiering en uitvoering aankomt. De afgelopen vijf jaar zijn minstens 33 grotere CO2-opslagprojecten geschrapt, aldus het Global Carbon Capture and Storage Institute. De oorzaak daarvan is dezelfde als die nu het Peterhead-project de das om heeft gedaan: willen de projecten van de grond komen dan is overheidssubsidie nodig, maar overheden komen vanwege de noodzaak van bezuinigingen terug op hun financiële toezeggingen.
Een paar projecten zijn wel succesvol. Eerder deze maand ging in Canada een ander Shell-project van start. Dat vangt een derde van de CO2 af die bij de productie van olie uit teerzanden in grote hoeveelheden vrijkomt. Vorig jaar ging, ook in Canada bij de Boundary Dam kolencentrale, een CO2-opslagproject van start. Daarbij wordt de kooldioxide gebruikt om de winning uit nabijgelegen olievelden te verbeteren.
Niet in Nederland
In Nederland zou ooit opslag komen in een leeg gasveld onder Barendrecht, maar dat is vanwege protest van de bewoners niet doorgegaan. En de energieproducenten Eon en Electrabel in het Rijnmondgebied zijn vooralsnog niet van plan om tot CO2-opslag over te gaan, ondanks eerdere beloften van hun kant.
In tal van scenario’s geldt de opvang van CO2 als een van de methoden om fossiele energie, die vooralsnog op grote schaal zal worden toegepast, te combineren met het terugdringen van het broeikaseffect. Maar de kosten van de opvang zijn te hoog. Bedrijven als Shell dringen daarom aan op de invoering van een reële prijs voor CO2. Zo zei Shell-man Kool: ‘Wij maken ons hard voor een goed functionerend CO2-emissiehandelssysteem, zodat er voor iedereen die bijdraagt aan de vermindering van de CO2-uitstoot – of dat nu door hernieuwbare energie is of door CO2-opslag – een gelijk speelveld ontstaat. Als dat er is, komt CO2-opslag zeker grootschalig van de grond.’
Nu dat handelssysteem niet goed functioneert, dreigt dus ook de CO2-opvang het onderspit te delven.