Thijs de Jongh is zesdejaars student, studeerde technische wiskunde en natuurkunde aan de TU Delft en is overgestapt naar econometrie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Zijn missie: studenten door de coronacrisis heen slepen.

‘Aan het begin van de eerste lockdown hadden we binnen no-time een WhatsApp-groepje en vlogen de ideeĂ«n over en weer hoe we anderen konden helpen. Zo hebben we een matchingsplatform gebouwd waar vrijwilligers laagdrempelig hulp kunnen aanbieden. We hebben afgelopen jaar eigenlijk van alles georganiseerd. Tot een online festival aan toe, met drie podia en dj’s, bedoeld om na het harde werken van de tentamens stoom af te blazen. Toch voelt het als druppels op een gloeiende plaat. Studenten moeten elkaar snel weer fysiek kunnen ontmoeten.’
 

Doelen & Drijfveren
De wereld een beetje beter maken, dat is de ambitie van veel ingenieurs. Lees hun persoonlijke verhalen in het dossier Doelen & Drijfveren.

 

Aanpakken

‘Studenten hebben zich in verschillende steden georganiseerd tijdens de coronacrisis, maar in Delft zijn we het verst. Hoe dat komt? Ik denk dat we in Delft een algemene houding meekrijgen van: niet zeuren, maar gewoon problemen aanpakken. Momenteel knopen we, onder andere met hulp van KIVI, alle initiatieven in verschillende studentensteden aan elkaar, zodat niet iedereen overal het eigen wiel zit uit te vinden.’
 

Vind je dit een leuk artikel? Abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.


Wegzetten

‘Ik erger me er kapot aan hoe sommige media studenten neerzetten, alsof we nooit rekening houden met de buitenwereld. Alsof we alleen maar voor feestjes bij elkaar klitten om vervolgens iedereen te besmetten. Want dat is juist niet wat ik om me heen heb gezien. Met mijn studentenhuis van zeventien man gingen we op een gegeven moment vrijwillig in quarantaine en we maakten schema’s voor wie naar de supermarkt mocht gaan. Met het initiatief ‘Lieve Mark’ (pdf-bestand) hebben we meer dan zevenduizend studenten ondervraagd en de resultaten daarvan wijzen ook uit dat de meeste studenten voorzichtig met de medemens willen omgaan.’

Studenten staan onder enorme druk. Tegenwoordig moet je nominaal studeren, mooie nevenactiviteiten ontplooien, een bijbaantje hebben; het is soms echt gekkenwerk. 

Eenzaamheid

‘Onze enquĂȘte laat ook zien hoe studenten eraan toe zijn: belabberd. Veel studenten zien hun vrienden nauwelijks en krijgen geen normaal onderwijs. Sommigen hebben geldzorgen, bijna de helft is meer verdovende middelen gaan gebruiken uit verveling. Een derde van de geĂ«nquĂȘteerden geeft zijn leven op dit moment het cijfer 4 of lager. Er is meer eenzaamheid, vooral onder studenten die in hun eentje op een kamer wonen. We maken ons ook zorgen om de buitenlandse studenten. Het studentenleven ligt op zijn gat; de eerstejaars van september vorig jaar hebben geen fatsoenlijke introductie gehad in hun studie, faculteit en stad.’
 

Burn-out

‘Ook vóór corona stonden studenten al onder enorme druk. Tegenwoordig moet je nominaal studeren, mooie nevenactiviteiten ontplooien, een bijbaantje hebben; het is soms echt gekkenwerk. Wij hebben in mijn studentenhuis niet eens meer een bank of een tv. We zijn ofwel allemaal keihard aan het blokken of we gaan na de tentamens helemaal los. Een tussenvorm – wat lummelen met zijn allen – kennen we niet meer. Ik schrik ervan hoeveel mensen ik ken die een burn-out hebben of er tegenaan zitten.’
 

Frustratie

‘Misschien komt mijn ijver in deze coronatijd wel voort uit frustratie. Ik heb voor het Delftsch Studenten Corps een paar jaar terug een lustrum georganiseerd en toen ontdekte ik hoe je als student soms tegen muren oploopt; je wordt vaak niet serieus genomen. Ik heb daar altijd mijn vraagtekens bij gehad. Want stel dat ik over twee maanden afstudeer, dan zit ik bij een groot bedrijf en ziet de buitenwereld mij ineens wel staan? Dat is toch raar?’


Tekst: Jim Heirbaut
Foto: Bianca Sistermans