Het Amerikaanse bedrijf AstroForge heeft gisteren een klein ruimtevaartuig gelanceerd. Dat is nu op weg naar asteroïde 2022 OB5, om te onderzoeken of die ruimterots voldoende metalen bevat om mijnbouw te rechtvaardigen.
 

Het ruimtevaartuig Odin, ter grootte van een kleine oven, is succesvol gelanceerd aan boord van een Falcon9-raket van SpaceX, melden verschillende media. Ongeveer 45 minuten na lancering koppelde Odin los en ging in zijn eentje op weg naar de asteroïde, die ruim honderd meter lang is. Daar moet hij eind dit jaar aankomen, na een reis van ongeveer driehonderd dagen.

Kostbare metalen winnen op brokken rots

Odin is gebouwd door het Amerikaanse bedrijf AstroForge, dat gelooft dat het kostbare metalen kan winnen op brokken rots die door de ruimte razen. ‘Als we dit voor elkaar krijgen, dan kan dit de grootste bedrijfstak worden die ooit heeft bestaan’, zei oprichter Matt Gialich in The New York Times.  

Het Odin-ruimtevaartuig - op de voorgrond - aan boord van de Falcon9-raket die hem op 26 februari zou lanceren. Foto: SpaceX

Platina

Veel asteroïden bevatten metalen als ijzer en nikkel. Sommige bevatten ook kostbaarder metalen, zoals platina of – uit dezelfde groep –  palladium, rhodium, ruthenium, iridium en osmium. De metalen, zeggen de bedrijven, zouden in de toekomst te gebruiken zijn voor het in de ruimte bouwen van ruimtevaartuigen of voor de machines die dat doen. Voor de meest kostbare stoffen, zoals platina, ligt het meer voor de hand dat ze naar aarde worden vervoerd, om te worden gebruikt in elektronica.

Foto’s schieten van het oppervlak

Odin gaat niet landen op asteroïde 2022 OB5, maar er alleen langs vliegen. De sonde heeft twee zwartwitcamera’s aan boord die foto’s zullen schieten van het oppervlak van de rots. AstroForge verwacht een window te hebben van tien minuten om bruikbare plaatjes te schieten. De hoop is dat op de beelden aanwijzingen te zien zijn over de samenstelling van de asteroïde. ‘Hopelijk ziet het er blinkend uit’, zei Gialich tegen The New York Times. Ook zouden scheuren in het oppervlak op een hoog metaalgehalte kunnen wijzen.

Daarnaast gaat Odin heel precies de koers van de asteroïde meten. Die zal namelijk worden beïnvloed door de aanwezigheid van het ruimtevaartuig. Hoe minder Odin uit koers raakt, hoe zwaarder hij is; een aanwijzing voor meer metaal in de bodem.

Handvol bedrijven

Er is wereldwijd maar een handvol bedrijven die zich willen richten op mijnbouw op asteroïden. AstroForge is naar eigen zeggen de enige die echt naar een ruimterots toe gaat. Het Britse Asteroid Mining Corporation pakt het wat langzamer aan en is van plan om over een paar jaar zijn technologieën te testen op de maan. Dan is er TransAstra, dat stevige zakken ontwikkelt die bedoeld zijn voor het opruimen van ruimteafval, maar die vermoedelijk ook inzetbaar zijn om gedolven ruimterots in te stoppen.

Foto genomen vlak na de allerlaatste tests. Met AstroForge-medewerkers Ashton Meginnis, Wesley Tunelius en Ben Fields. Foto: AstroForge

Veel moeilijker dan op aarde

Bij de plannen van de ruimtemijnbouwbedrijven zijn genoeg vragen te stellen. Hoe denken ze bijvoorbeeld om de in de toekomst eventueel gedolven metalen terug naar aarde te halen? En is wat zij willen niet ongelooflijk veel moeilijker dan proberen op aarde gewilde metalen uit de aardkorst (of uit gebruikte apparaten!) te winnen? Hoe is deze ingewikkelde operatie ooit rond te rekenen?

‘Die is van mij’

En wat te denken van de juridische aspecten. Mag je zomaar naar een ruimterots gaan en zeggen: die is van mij? Hoe gaat het als twee bedrijven van plan zijn om naar dezelfde asteroïde te gaan? De toekomst zal het leren. Dit zei AstroForge-baas Gialich vorig jaar tegen CNN: ‘Zelfs als we niet succesvol zijn en falen als bedrijf, hoop ik dat we de ruimtemijnbouw een beetje verder brengen.’

 

Openingsbeeld: Het team van de AstroForge-faciliteit in Seal Beach, Californië, test de zonnepanelen van Odin die het ruimtevaartuig op zijn reis van energie zullen voorzien. Foto: AstroForge