In een woestijn in het zuiden van Spanje vinden momenteel tests plaats met ExoFit Charlie. Dit is een prototype van de nieuwe Marsrover, die over drie jaar bodemmonsters gaat verzamelen op de rode planeet.

De rover is onderdeel van ExoMars. Dat is het gezamenlijke project van de landen binnen de ESA (European Space Agency) en Rusland. Het doel is om in 2020 de sonde ExoMars te lanceren, die vervolgens in 2021 een karretje op het oppervlak van de rode planeet neerzet.

Deze ExoFit-rover gaat dan boren in de bodem, op zoek naar organisch materiaal dat kan duiden op leven. Een voorganger van de ExoFit-rover, Curiosity, is al op Mars en trof daar eerder dit jaar organische moleculen aan (lees: ‘Marsbodem bevat organische moleculen’), maar sporen van leven waren nog niet gevonden.
 

Computertekening van de ExoFit-rover


Goed oefenen

Maar een karretje besturen dat tientallen miljoenen kilometers ver weg is, is nog geen sinecure. Zoiets moet je heel goed oefenen. Dat is dan ook wat er deze dagen gebeurt. Het Marskarretje bevindt zich in het zuiden van Spanje, om precies te zijn in de Tabernas-woestijn ten noorden van de stad Almería. De droge en stoffige omstandigheden hier komen enigszins in de buurt van wat het wagentje straks op Mars zal aantreffen.
 

Team trainen

Hier wordt ten eerste getest of het ding doet wat-ie moet doen. Rijdt hij soepel van een heuvel af, herkent hij een interessante rotsformatie in de verte en kan hij daar naartoe rijden en er een monster uithalen met zijn ‘appelboor’? En ten tweede zijn de tests bedoeld om het team van specialisten en ingenieurs, dat zich in Engeland bevindt, te laten trainen. ‘Zij oefenen hoe ze de rover van afstand moeten besturen. Hun collega’s doen ervaring op met het interpreteren van de data die van de meetinstrumenten komt’, zegt Ben Dobke van projectpartner Airbus in een persbericht.
 

Vertraging

Het team van mensen dat in Harwell, Engeland, zit tijdens deze tests probeert om zoveel mogelijk de situatie na te bootsen waarbij de rover over drie jaar op Mars rondrijdt. Dat betekent een flinke vertraging - van enkele minuten tot ruim twintig minuten - in de doorgestuurde signalen. Ook heeft het team vooraf geen driedimensionale informatie over het terrein, behalve die de rover zelf verzamelt met zijn camera’s en sensoren. Zo wordt stapje voor stapje een betere 3D-kaart van de omgeving opgesteld.
 

Instrumenten

De ExoFit-rover heeft verschillende meetinstrumenten aan boord. Om te beginnen een panoramische camera die de omgeving in beeld brengt en waarmee hij zich oriënteert. Vervolgens kan de CLUPI (close-up imager) nauwkeuriger beelden maken. Het is zelfs mogelijk om een beetje in de grond te kijken, met behulp van de WISDOM-radar.
 

Beeld van de panoramacamera van de ExoFit-rover, genomen vlak na het verlaten van het 'landingsvoertuig'.


Na deze eerste tests gaat de Marsrover volgend jaar naar Chili, naar de Atacama-woestijn. Dit is een nog drogere en hetere plek dan de Spaanse woestijn. Daarna moeten rover en zijn team klaar zijn voor de lancering in 2020.

Beeldmateriaal ESA / STFC RAL Space /Airbus DS /ESA