Een 'flat earther' aan het woord
De aarde is rond. Tenminste, dat was de heersende gedachte de afgelopen vijfhonderd jaar. Gelukkig is ‘ie dat nog steeds wel, maar er is de afgelopen tijd een beweging opgestaan die verkondigt dat we toch echt op een platte aarde leven. Het ontstaan van die beweging ligt ergens in het midden van de vorige eeuw, maar vooral de laatste paar jaar heeft het een vlucht genomen.
De reacties hierop op internet zijn zoals je kunt verwachten in een polariserende samenleving waarin het steeds minder geaccepteerd is om je ongelijk toe te geven: er zijn filmpjes waarin deze ‘flat earthers’ keihard belachelijk gemaakt worden, en er zijn filmpjes waarin op steeds extremere wijze de ‘wetenschap’ en het bewijs achter de platte aarde worden uitgelegd. In deze laatste categorie een uiteenzetting van de seizoenen op een platte aarde:
Uiteraard heeft het ook pogingen opgeleverd om uit te leggen dat de aarde toch echt bolvormig is. Zoals hier de bekende Neil DeGrasse Tyson:
Lezers van De Ingenieur hoeven van deze kant van dat verhaal waarschijnlijk niet overtuigd te worden. Wat deze post nu vooral interessant maakt, is het geduldige gesprek dat Andrew Hales van Youtube-kanaal LAHWF recentelijk had met een ‘flat earther’ in zijn ‘Chatting with…’ serie (zie de video boven dit artikel). De video duurt een goed half uur, en hij probeert echt een oprecht, open gesprek aan te gaan met iemand die denkt dat de aarde plat is. Het fluctueert een beetje tussen scepsis en begrip, waarbij hij soms een detail uitgelegd wil krijgen (De Marsmissie? Die blijkt naar een eiland bij Canada te zijn gegaan), en soms juist wil begrijpen waarom dit idee – in 's hemelsnaam – zo aantrekkelijk is.
Het is een verhelderend gesprek waaruit spreekt dat het voor de meeste ‘flat earthers’ niet eens echt lijkt te gaan om de wetenschappelijke verklaring (de natuurwetten worden op tenenkrommende wijze gebruikt en aangehaald), maar meer om die typisch Amerikaanse strijd voor ‘vrijheid’ zonder een duidelijk idee te hebben van wat daaronder verstaan wordt. Het idee dat de aarde rond is, is namelijk ‘opgelegd’, en ‘iedereen zou zelf moeten kunnen weten wat hij of zij gelooft’. De samenzweringstheorie die hiervoor nodig is is van gigantisch formaat, en in plaats van vraagtekens te stellen bij de eigen aannames wordt liever de benodigde groep leugenaars vergroot. Het is fascinerend om naar te kijken, en wellicht komt het nog eens van pas tijdens een overwachte ontmoeting op een verjaardag. Dit soort denken is namelijk helaas aan een opkomst bezig, ook hier.