Deze maand gaat het tweejarige project Global Water Watch van start. Daarin gaat het Nederlandse Deltares, samen met het World Resources Institute en het World Wildlife Fund, een nieuw informatieplatform bouwen dat precies laat zien hoeveel oppervlaktewater er op elke plek op aarde is.

De opgezwollen aderen op deze satellietfoto zijn de rivieren Maas, Rijn en Roer. Het is een uniek beeld, want zo vaak zal het niet voorkomen dat deze rivieren tegelijkertijd buiten hun oevers treden. De rode delen laten de gebieden zien die zijn overstroomd.

Het beeld is het resultaat van twee opnamen van een Sentinel 1-satelliet (zie de afbeelding verderop), gemaakt op respectievelijk 3 en 15 juli van dit jaar, dus vóór en na de overstromingen. Dit soort satellietbeelden kreeg deze zomer voor het eerst brede aandacht.

De waterpartijen van rivieren die buiten hun oevers treden zijn hierop duidelijk te zien. Satellieten kunnen namelijk relatief eenvoudig met radar vanuit de ruimte waarnemen waar dat oppervlakte water zich bevindt.
 

Hoeveel oppervlaktewater

Deze maand gaat een tweejarig project van start waarin het Nederlandse Deltares, samen met het World Resources Institute en het World Wildlife Fund, een nieuw informatieplatform gaat bouwen dat precies laat zien hoeveel oppervlaktewater er op elke plek op aarde is: Global Water Watch.

Daarbij worden dit soort satellietbeelden gebruikt, in combinatie met metingen ter plaatse. Global Water Watch wordt gratis toegankelijk en overheden en burgers kunnen er, online en via een app, informatie krijgen over waterstanden in hun regio.
 

Genoeg water?

De app gaat precieze digitale kaarten en bijna realtime informatie leveren over de beschikbare bronnen en waterhoeveelheden en de veranderingen daarin monitoren. Dit is nuttig voor (lokale) overheden die vragen hebben als: hoeveel water bevat dit meer en hebben we in onze regio dit jaar wel genoeg water voor mens, dier en landbouw?
 

 

Watermodellen verbeteren

De belangrijkste input voor de Global Water Watch zijn satellietbeelden van NASA en ESA. Die worden direct bewerkt met kunstmatige intelligentie. Omdat hierin een zelflerend effect zit, helpt het platform ook watermodellen te verbeteren.

Plotselinge en extreme overstromingen zoals in juli zijn dan nog steeds niet te voorspellen, maar probleemlocaties door aanhoudende neerslag of aanhoudende droogte zullen wel eerder op de radar komen.


Klik hier voor de hoge-resolutie-versie van deze bijzondere satellietfoto (28 MB).


Dit artikel verscheen ook in het septembernummer van tijdschrift De Ingenieur.


Beeld: ESA