'Waterstof is belangrijk, maar niet de heilige graal'
Ellen van der Veer werkt bij de Port of Amsterdam aan de energietransitie en is daarnaast illustrator en ecologisch tuinontwerper. Ze hoopt dat al haar interesses ooit samenkomen.
âIk studeerde aardwetenschappen omdat ik bergen en vulkanen tof vond. Pas later realiseerde ik me dat het gros van de aardwetenschappers in de olie- en gassector belandt. Veel medestudenten worstelden daarmee, maar ik heb er altijd een realistische blik op gehad. Er zijn nu eenmaal nog altijd veel toepassingen waarvoor we olie en gas nodig hebben. Ik wilde toegepast werk doen waarmee ik het verschil zou kunnen maken en kwam uit bij TNO. Daar onderzocht ik hoe de rol van de ondergrond verandert door de energietransitie. De overgang van fossiele naar groene energie betekent dat de ondergrond niet meer alleen fungeert als vindplaats, maar ook als opslagplaats van energie. Een superinteressant strategisch vraagstuk. Maar ik wilde meer op de plek zijn waar de daadwerkelijke actie plaatsvindt en stapte daarom over naar Port of Amsterdam, het havenbedrijf van de hoofdstad.âÂ
Â
Doelen & Drijfveren
De wereld een beetje beter maken, dat is de ambitie van veel ingenieurs. Lees hun persoonlijke verhalen in het dossier Doelen & Drijfveren.
Waterstofschepen
âIn een haven komen veel elementen uit de energietransitie samen. Energie van zee komt er aan land en energie van land wordt vandaaruit vervoerd naar andere plekken op de wereld. Ook zitten er veel grootverbruikers van energie, zoals de chemische industrie. Daar kun je dus grote slagen maken. De meeste bedrijven in de haven staan er welwillend tegenover. Ik ben met hen in gesprek over de import van groene waterstof uit hernieuwbare bronnen. Onze klanten zijn erg geĂŻnteresseerd in het gebruik van waterstof als grondstof voor hun product, maar ook voor hun bedrijfsprocessen. Chemische bedrijven kunnen het bijvoorbeeld gebruiken om hun ovens op te stoken. We kunnen niet alle benodigde waterstof zelf maken, dus zullen we het ook moeten importeren, bijvoorbeeld met waterstofschepen. Hoe zien zulke schepen eruit? Hoe kun je waterstof veilig vervoeren? Waarschijnlijk heb je andere dragers nodig, zoals vloeibare organische waterstofdragers of ammoniak. Ik was met een collega mee op inspectie bij een groot zeeschip. In de machinekamer zag ik de motor â stel dat je die zou moeten vervangen door een motor die op waterstof draait, hoe moet je dat in âs hemelsnaam doen? Dat was voor mij een reality check. Je kunt wel heel mooie oplossingen bedenken, maar het moet wel haalbaar zijn in de praktijk. WaterÂstof zal zeker belangrijk worden, maar ik geloof niet dat het de heilige graal is.âÂ
Â
Tuinontwerp
âIn alles wat ik doe wil ik een positieve bijdrage leveren aan de wereld. Dat wil ik dus ook met mijn eigen bedrijf. Ik startte ooit als hobby met tekenen en begon later ook met het maken van zeefdrukken, met steevast de natuur als inspiratiebron. Ik maak bijvoorbeeld geboorte- en trouwkaarten. Samen met mijn moeder, zij is natuurgids, geef ik speciale workshops, waarbij we met de groep eerst op natuurexcursie gaan en daarna gaan tekenen. Onlangs volgde ik een opleiding tot ecologisch tuinontwerper. In eerste instantie om de praktische reden dat ik de tuin van mijn nieuwbouwhuis wil aanleggen op een manier die de biodiversiteit bevordert. Maar het smaakt naar meer. De combinatie van creativiteit en ecologie past goed bij me. Daarom heb ik nu een bureau voor ecologisch tuinontwerpen opgericht. Mijn droom is om mijn eigen adviesbureau te hebben waarin alles samenkomt; mijn Âillustratie- en ontwerpbedrijf en mijn kennis als adviseur over de energietransitie. Maar dat is voor de lange termijn. Ik geloof in de kracht van kennis â die kan mij helpen om mijn propositie te versterken. Tot die tijd heb ik nog veel kennis te vergaren.â Â Â
Tekst: Amanda Verdonk
Portret: Bianca Sistermans