Schepen met de juiste meetapparatuur voor ­oceano­­grafisch onderzoek zijn voor veel onder­zoekers te kostbaar om veelvuldig te gebruiken. Om kosteneffectief een groot oceaangebied te bestrijken, kan een vloot onbemande zeil­bootjes met meetapparatuur uitkomst bieden. De Sail­drone, ontwikkeld door het gelijknamige Engelse bedrijf, is zo’n autonoom varend onderzoeks­bootje dat op windkracht de hele wereld rond kan gaan.

Het bedrijf Saildrone is opgericht door de Engelse ingenieur Richard Jenkins, wereldrecordhouder qua snelheid voor door windkracht aangedreven voertuigen. In 2009 behaalde hij een snelheid van 202,9 km/h met zijn zelfgebouwde racewagen Greenbird, die was voorzien van een verticale vleugel van met koolstofvezels versterkte kunststof. Een zelfde type verticale vleugelconstructie paste Jenkins toe op het middelste rompdeel van deze trimaran. Daarmee behaalt de Saildrone een snelheid op de wind van drie tot vijf knopen (5,5 tot 9,3 km/h).

Op de verticale vleugel en het middelste rompdeel zijn zonnecellen bevestigd om de meetapparatuur van stroom te voorzien. De romp van de Saildrone is uit te rusten met allerlei soorten sensoren voor onderzoek naar onder meer processen in de oceaan, de invloed van klimaatverandering op de ­oceanen, weersomstandigheden, visstanden en vervuiling afkomstig uit bijvoorbeeld rivieren of door olielekkages. Onderzoekers kunnen bij Saildrone voorstellen indienen hoe ze het zeil­bootje willen inzetten.


Aanpassingen in real time

De verzamelde data wordt per satelliet verzonden en is via de interface van Saildrone toegankelijk op een computer, tablet of smartphone. Als onder­zoekers interessante data binnenkrijgen, kunnen zij in ­real time aanpassingen doen aan de meetapparatuur om in hogere resolutie meer specifieke ­me­tingen te verrichten. Het team van Saildrone doet zelf de tewaterlating en loodst de zeildrones door drukke waterwegen, zodat onderzoekers zich enkel hoeven te richten op hun research.