De digitale stad
De toekomst van stedenplanning is virtueel. Verschillende wereldsteden werken aan een driedimensionale simulatie van de gebouwen, lantaarnpalen, bomen en parken, die alle informatie bevat die een ambtenaar of projectontwikkelaar maar wil hebben. Uiteindelijk moet het mogelijk worden om zelfs de kleinste details van een stad in kaart te brengen.
In Rotterdam werkt de gemeente aan een systeem waarmee de bouwgegevens in kaart zijn te brengen. In combinatie met radarmetingen levert dat voor het eerst een 3D-model van de stad op.
Een grote verandering, want iedereen in de wereld van stadsplanning en bouw is gewend aan 2D-informatie. De stad denkt echter dat hun nieuwe driedimensionale kaart het voor bedrijven aantrekkelijk maakt om iets te bouwen. En daar gaat het uiteindelijk om.
Realistisch
Ondertussen werkt Singapore aan een vergelijkbaar project. De Aziatische stadstaat pakt het echter ambitieuzer aan: daar zijn niet alleen de vormen van de gebouwen, maar ook alle details op de gevels en daken in kaart gebracht. Daarmee wordt het geheel realistischer en in theorie beter bruikbaar.
De mogelijkheden van dit soort programma's zijn eindeloos. Met een klik op de knop kun je een nieuw gebouw neerzetten en meteen zien of het aan alle bouweisen voldoet. Komt er genoeg licht binnen? Veroorzaakt het niet te veel wind? Of bij het bouwen van een nieuw kruispunt: na een paar seconden rekenen weet de virtuele stad of het verkeer sneller doorstroomt of juist vastloopt ten gevolge van deze ingreep.
In het oktobernummer van De Ingenieur staat een uitgebreid artikel over de mogelijkheden van 3D-simulaties voor steden.