Menselijke huid uit de printer

Een speciale 3D-printer, gebouwd door onderzoekers in Madrid, maakt een stuk levende, menselijke huid met verschillende types huidcellen. De huid is geschikt om slachtoffers met ernstige brandwonden te helpen of voor het testen van chemische en farmaceutische producten.

De onderzoekers van de Spaanse Universidad Carlos III de Madrid bouwden de printer zelf. Verschillende soorten menselijke huidcellen gaan in een paar computergestuurde spuiten. Die spuiten hangen verticaal boven een beweegbare tafel. Onder de spuiten beweegt de tafel heen en weer en op en neer, zodat de juiste cellen op de gewenste plekken terechtkomen. Daarmee zijn de onderzoekers naar eigen zeggen de eersten die erin zijn geslaagd om een stuk menselijke huid te printen.

Bioinkten

De onderzoekers stoppen in hun spuiten zogeheten bioinkten. Dit zijn vloeistoffen die plasma en verschillende typen cellen bevatten, zoals fibroblasten (cellen die bindweefsel vormen) en keratinocyten (die de opperhuid vormen). Deze cellen zijn afkomstig van huidbiopten, verwijderde stukjes huidweefsel. Binnen 35 minuten konden de onderzoekers een stuk huid printen van 10 x 10 cm. Dit laagje huid bestaat uit de opperhuid – die een eerste bescherming biedt tegen de boze buitenwereld – en de dikkere dermis, die voornamelijk bestaat uit collageen, dat de huid elasticiteit en stevigheid geeft.

Gepatenteerd

De op deze manier gefabriceerde huid is onderzocht met verschillende methoden, waaruit bleek dat de geprinte huid nauwelijks te onderscheiden is van andere stukken kunsthuid. De methode voor het printen van huid met spuiten is gepatenteerd door onderzoekspartner CIEMAT (Centro de Investigaciones Energéticas, Medioambientales y Tecnológicas, een soort Spaanse TNO) en wordt op de markt gebracht door het bedrijf BioDan.

Brandwonden bedekken

De geprinte huid kan worden gebruikt om ernstige, diepe brandwonden mee te behandelen, zegt prof.dr. José Luis Jorcano van de Universidad Carlos III de Madrid in een persbericht. Daarbij wordt de dode huid weggehaald en vervangen door een stuk levende huid. In dat geval moeten de bioinkten lichaamseigen cellen bevatten van het brandslachtoffer, zodat de nieuwe huid door het lichaam wordt geaccepteerd. Voor huidtransplantaties is nu meestal een stuk huid van elders op het lichaam nodig.

Als iemand geprinte huid kan krijgen, gemaakt van zijn of haar eigen (opgekweekte) cellen, kan dat de behandeling van brandwonden aanzienlijk vereenvoudigen. Dankzij het printen is het benodigde stuk nieuwe huid namelijk precies in de juiste vorm te maken. Het printproces ligt nu ter inzage bij instanties van de EU, die de techniek moeten goedkeuren voordat hij gebruikt mag worden voor slachtoffers van brandwonden.

‘Een andere toepassing is het produceren van grote stukken huid om nieuwe chemicaliën, cosmetica of farmaceutische producten op te testen, voordat ze op de markt komen.’ Dan maakt het niet uit van wie de cellen afkomstig zijn die in de bioinkten gaan. Kunsthuid kan mogelijk een alternatief zijn voor proefdieren.

Er waren al methoden om kunstmatige huid te maken, maar die zijn handmatig. Daardoor kost het veel tijd en geld. De nieuwe printtechniek is geautomatiseerd en daardoor goedkoper en betrouwbaarder.