Overzicht van alle oppik en afzetpunten van taxi's rond de luchtkaven JFK bij New York


Onze steden raken steeds verder bedekt met een laag van sensoren en netwerken. Die digitale informatie maakt het mogelijk de dynamiek van de stad op een heel andere manier te leren kennen. Daarmee is de stad een stuk efficiënter te maken, stelt directeur Carlo Ratti van het Amerikaanse Senseable City Lab. ‘Maar zorg dat de bewoners ook met die informatie aan de slag kunnen.’
 

Stel: je hebt een taxi nodig naar plek B en iemand anders, een paar straten verderop, moet daar ook naar toe. Nu bestelt ieder zijn eigen taxi, waardoor twee taxi’s vrijwel dezelfde route afleggen, met elk één passagier. Het zou dus veel handiger zijn wanneer de taxi die jou oppikt, weet dat er ook iemand anders naar plek B moet en hem onderweg meeneemt.

HubCab maakt dat mogelijk. De app, ontwikkeld door het Senseable City Lab van het Amerikaanse Massachusetts Institute of Technology (MIT), registreert alle ritten en oppik- en afzetpunten van de ruim 13.000 taxi’s die in New York rondrijden. ‘Via de smartphone is het mogelijk te weten wie op een bepaald traject naar min of meer hetzelfde eindpunt moeten, zodat je door taxidelen ritten kunt besparen’, zegt Carlo Ratti, directeur van het Senseable City Lab. HubCar is vooralsnog een simulatie, gebaseerd op echte data van alle 170 miljoen taxiritten in New York per jaar, die leert dat door taxidelen met 40 % minder ritten aan dezelfde vervoersbehoefte is te voldoen. ‘Voor het eerst kunnen we nu over realtime data beschikken, tot voor kort kon dat nog niet.’
 

Carlo Ratti tijdens de lancering van Amsterdam Initiative for Metropolitan Solutions

Als geboren Italiaan gebruikt Ratti graag de formule 1 als metafoor voor deze verandering. ‘Vroeger waren een mechanisch goed geconstrueerde raceauto en een goede coureur voldoende om te winnen, tegenwoordig is heel team actief dat achter monitors de toestand van de racewagen bewaakt, die door honderden sensoren realtime wordt doorgegeven. Die realtime sensing begint nu ook in onze steden binnen te dringen. Die raken bedekt met een laag van netwerken, sensoren en elektronica, waarmee we de stad kunnen monitoren en op basis van de verkregen informatie kunnen bijsturen. We zijn bezig om van onze fysieke omgeving een virtuele kopie te maken. Die digitale interface gaat onze verhouding tot de omgeving ingrijpend veranderen.’
 
Lees hier het volledige artikel.

 

Bekijk het dossier Deltasteden