Kun je al fietsend een andere fiets opladen, vraag columnist Rolf Hut zich af. 

Tijdens het familiediner verdedigt ma zich: ‘Het moet van de dokter, hoor!’

Ze had de dokter verteld dat ze met haar zeventig jaar op donderdag nogal moe is als ze op maandag heeft getennist en vijfentwintig kilometer gefietst, op dinsdag tien kilometer heeft gewandeld en met de kleinkinderen heeft gespeeld en op woensdag weer vijfendertig kilometer heeft gefietst. Ik zou ook moe zijn. Maar ze wil ook donderdag actief zijn en heeft een longaandoening. De dokter stelde voor om die fietskilometers elektrisch te gaan doen.

Boven pa zijn hoofd vormde zich een donkere wolk. Hoewel mijn ouders prima voldoen aan het stereotype van gepensioneerde Nederlanders: veel met de kleinkinderen willen zijn en bijna elke dag samen fietsen (ze hebben nog net geen matchende ­ANWB-jassen), moet hij niets hebben van zo’n ‘verkapte brommer’, zoals hij de elektrische fiets noemt. 

Ma krijgt de volle accu van pa, pa de lege van ma

‘Als je vader nou niet altijd twintig meter voor me fietst, hoef ik niet zo hard te gaan en heb ik zo’n elektrisch ding niet nodig.’ Mijn broer en ik kijken pa aan, wetende dat ma een punt heeft. Ook wetende dat deze discussie nooit tot een goed einde kan komen gooi ik het over de ingenieursboeg. ‘Wat nou als we een deel van de energie die pa te veel heeft, aan ma kunnen geven?’ 

Ik zie het direct voor me: een dikke dynamo op de fiets van pa, die met een oplaadcircuit een elektrische fietsbatterij oplaadt. Bij een pauzemomentje kunnen de batterijen dan omgewisseld: ma krijgt de volle van pa, pa de lege van ma om die weer vol te trappen. Voormalig Volkskrant-columnist Ans Hekkenberg maakte al eens een oplader om haar telefoon op te laden met haar fiets, dus dat kunnen we opschalen. Moet pa wel iets harder trappen dan Ans…

Want natuurlijk kan het energetisch niet uit: pa zou dubbel zo hard moeten trappen en dat is nog zonder verliezen (de Tweede Hoofdwet werkt hier tegen…). ‘Dan is het alsof er een touw tussen onze fietsen hangt en ik haar continu voortrek?’ Ja, dat is eigenlijk precies wat het is pa, maar dat touw is energetisch misschien nog wel slimmer dan mijn oplaad­oplossing. Veel minder energieverlies en je kiest zelf hoeveel extra energie je overdraagt. Wel gevaarlijker in het verkeer natuurlijk. 

Eigenlijk is energetisch de beste oplossing om pa en ma samen op een tandem te zetten. Maar of het toch al 45 jaar prima gaande huwelijk dat overleeft, betwijfel ik. 


Tekst: Rolf Hut
Foto: Depositphotos