Dieselauto's vervuilen de lucht in de praktijk veel meer dan zou mogen volgens de keuringsnormen. En nu blijkt dat autofabrikanten die keuringstests bewust misleiden door het voertuig alleen in het lab keurig schoon te laten rijden. Met de onthullingen over de sjoemelsoftware van Volkswagen is Dieselgate geboren.

Wat doet die sjoemelsoftware? Hoe kon het zo ver komen dat een bedrijf geroemd om zijn autotechniek zich tot mileiding verlaagd? Is er een maneir om de uitstoot van auto's wel betrouwbaar te testen?

Hoe kon het zo ver komen?

Het is het best gedocumenteerde feitenrelaas tot nu toe, de 727 pagina’s tellende aanklacht van het advocatenkantoor Lieff, Cabraser, Heimann en Bernstein. Ze proberen uitputtend aan te tonen dat Volkswagen vanaf 2005 systematisch werkte aan de ontwikkeling van sjoemelsoftware. En Bosch blijkt een belangrijke medeplichtige.

De Clean Diesel campagne
De hoofdpunten uit het feitenrelaas

Volkswagen en het imago van de techniek

Het schandaal met de software van de diesels van Volkswagen tast het imago van de techniek aan: de ingenieurs in Wolfsburg hebben hun vernuft gebruikt om de kluit te belazeren. Hoe kon het zo ver komen bij ingenieurs die toch altijd de wereld willen verbeteren? Verder lijkt het onontkoombaar dat er een keurmerk komt voor de software van auto's.

Lees hier de blog

TNO levert alternatief voor autotest

Hoe krijgen we een autotest voor elkaar die de praktijkemissies goed registreert? Gebruik de sensoren die een auto toch al aan boord heeft, is het advies van TNO. ‘Elke moderne diesel heeft sensoren aan boord voor het meten van zuurstof en stikstofoxide. Die gegevens bieden voldoende info over de emissieprestaties.’

Zo wil TNO auto's gaan testen