Morgen, vrijdag 8 september, gaat de eerste echte plasticvanger van The Ocean Cleanup de volle oceaan op. Vanuit de baai van San Francisco wordt de eerste operationele barrière naar de plasticsoep gesleept. Om 20:00 Nederlandse tijd vertrekt de boot.

Read this article in English

The Ocean Cleanup gooide op het laatste moment nog het hele ontwerp van zijn plasticvanger om, nadat uit proeven bleek dat het vorige idee (dat ook al een herontwerp was) niet ging werken. Uiteindelijk is de barrière nu een vrij drijvend gevaarte, dat net iets sneller dan het plastic door de golfstroom zal ploegen. Daardoor sleept de rok, die tot 3 m onder water hangt, het plastic mee. Geregeld zal een schip het plastic ophalen en terugbrengen naar de kust, waar het bedrijf er merchandise van maakt.

De lancering is via een livestream te volgen.
 

Grote veranderingen

De eerste reis morgen zal voor Boyan Slat, de oprichter van Ocean Cleanup als een verlossing voelen, na jaren van nadenken, onderzoeken en ontwikkelen. Jaren waarin hij en zijn team constant nieuwe dingen ontdekten. Een boottocht van Hawaii naar de Amerikaanse westkust, om te kijken wat voor plastic er precies in de plasticsoep zit, liet zien dat er veel meer groot plastic aanwezig is dan men voorheen dacht. Het idee van een kilometers lange, stilliggende barrière bleek wel erg ingewikkeld, omdat de zee ruw kan zijn. En het idee om de plasticbarrière aan de bodem vast te maken was uiteindelijk toch veel te ingewikkeld. Ook drijvende ankers werkten niet; de barrière zou omklappen als de windrichting veranderde.
 


Het definitieve idee is nu een barrière met een sleepscherm dat aan de uiteinden minder lang is, waardoor er automatisch een u-vorm ontstaat die het plastic opvangt (lees: 'Ontwerp Ocean Cleanup weer aangepast'). Slat is er van overtuigd dat dit het beste werkt. Misschien dat hij daarom wel meteen duizenden kilometers uit de kust gaat met het nieuwste ontwerp: na vijf jaar is het nu tijd om resultaat te boeken.

 

Klein plastic

Uiteindelijk zullen er 60 van dit soort 600 m lange plasticvangers de oceaan op gaan om plastic te vangen. Het zal waarschijnlijk jaren duren voor al het plastic weg is, omdat de drijvers passief zijn en dus maar langzaam de enorme hoeveelheden afval uit de oceaan verzamelen. Bovendien blijken veel microplastics, de kleinste stukjes afgebroken kunststof, naar de bodem te zakken (lees: 'Oceaanplastic zinkt sneller naar bodem dan gedacht').

Maar dat is voorlopig niet de grootste zorg. Slat en zijn team kijken ongetwijfeld reikhalzend uit naar zaterdag en zullen naarna vol spanning kijken of hun uitvinding werkt. Zo ja, dan kan grootschalige productie beginnen en kunnen ze hopelijk echt een verschil maken. Dan komt de jongensdroom die Slat had toen hij nog geen twintig was (al het oceaanplastic opruimen), eindelijk uit.