Aan de overkant van de straat fietsten twee gasten die een heel Nederlandse oplossing hadden om een zes meter lange balk te vervoeren. Het voorste eind op de bagagedrager van de ene, de achterkant op het stuur van de andere. In het Engels hebben ze daar een mooie uitdrukking voor: ‘What could possibly go wrong?’

Ik was gelukkig snel genoeg om een foto te maken die ik zonder nadenken op sociale media zette. Zonder nadenken, omdat het eigenlijk helemaal niet oké is om zomaar van vreemden een foto te maken en die online te delen. Als ik dat met een foto van mijn studenten zou doen, zou ik terecht mijn baan kwijt zijn. Maar: de heren waren niet herkenbaar, mits je ze niet al kende, en de situatie was te grappig om niet met de rest van de wereld te delen. 

Ik heb een zwak voor maffe projecten die beginnen als een slechte grap en dan vervolgens toch uitgevoerd worden.

Het pakte ook nog eens goed uit. De heren waren namelijk wel herkenbaar voor henzelf! Christian zag mijn Instagrampost en reageerde met: ‘Hé, dat ben ik!’ Waarop mijn reactie natuurlijk was: ‘Wat de … waren jullie aan het doen?’ Blijkt dat Christian, naast zijn studie werktuigbouw in Delft, als hobby heeft om ‘gekke fietsen’ te bouwen met zijn vrienden en dat op hun Youtubekanaal Raphson te delen. De balk was nodig voor hun ‘quarantandem’, een fiets waar je met z’n drieën op kunt zitten, terwijl je je toch aan de anderhalvemeterregel voor social distancing kan houden. 

Ik heb een zwak voor maffe projecten die beginnen als een slechte grap en dan vervolgens toch uitgevoerd worden. Een zes meter lange quarantandem met een draaicirkel van een intercity en de remweg van een containerschip, vind ik dus meteen geweldig. Over de vraag of ik een rondje wilde meerijden, hoefde ik niet lang na te denken.

We hebben glorieus door Haarlem gereden, kruispunten volledig blokkerend wanneer we drie keer moesten steken om de bocht te kunnen nemen, terwijl we ondertussen continu op de foto werden gezet door Haarlemmers die deze belachelijke verschijning, en dus opleuking van het straatbeeld, met de wereld moesten delen (en niet eens vragen of dat oké is...).

Met een mogelijke tweede coronagolf op komst en jongeren die daar de schuld van krijgen laten Christian en zijn vrienden zien dat het hen lukt om er in deze tijd ook de humor van in te zien en dat om te zetten in een absurd project dat een glimlach op de gezichten van veel Haarlemmers toverde, inclusief mijzelf die in het midden mee mocht rijden.

 

Tekst: Rolf Hut, universitair docent aan de TU Delft, maker, spreker en schrijver.