Simone Giertz bouwt shitty robots als een een wakkermaakrobot. De bedoeling is dat de robot er een puinhoop van maakt, zodat er wat te lachen valt. Een videoverslag daarvan zet ze op internet.

Het is moeilijk om géén fan te zijn van Simone Giertz. Ze bouwt shitty robots als een tandenpoetsrobot, een groentehakrobot, een wakkermaakrobot of een lipstickaanbreng­robot. De bedoeling is dat de robot er een puinhoop van maakt, zodat er wat te lachen valt. Een videoverslag daarvan zet ze op internet: dame wordt door robot volgesmeerd met lipstick/tandpasta/ontbijtbestanddelen – komisch succes gegarandeerd. Op dat niveau zijn Giertz’ video’s al geslaagd.

Nu kun je zeggen dat slechte machines bouwen geen kunst is. Maar hoeveel ingenieurs zouden het werkelijk voor elkaar krijgen een lipsticksmeermachine met elektronisch telwerk in elkaar te zetten? Of een door een motor aangedreven ­keukenschaar? Een machine die twee kunsthanden tegen elkaar slaat voor namaakapplaus, met regelbaar tempo?

 

 

Giertz doet het, zonder uitdrukkelijk aandacht voor die technische vaardig­heden te vragen. Maar intussen moet je als kijkende techneut wel je petje afnemen voor wat ze zo terloops presteert.

Giertz is bezig een ster te worden. Dat kun je zien aan het feit dat andere sterren haar benaderen. Zo heeft zij opgetreden in een video met Adam Savage van MythBusters op diens kanaal Tested. Project in kwestie: een werkend ligbad maken op de achterbank van een pick-uptruck.

 

 

En een andere YouTube-celebrity, hacker Sami Kamkar, verscheen op zijn beurt op haar kanaal om haar te helpen met behulp van een drone het haar van een etalagepop te knippen.

 

 

Zelfspot heeft Giertz ook. Bij haar neemt dat een wat recursieve vorm aan: ze kan zich er vrolijk om maken als de ­dingen misgaan op een andere manier dan bedoeld.

Het uitgangspunt van de video met de drone was ongetwijfeld dat het kapsel van de etalagepop vreselijk zou worden toege­takeld. Maar dat in een aantal pogingen met een aan de drone hangende tondeuse niet meer dan één enkele haar zou worden afgesneden, dat was misgaan in het kwadraat. Giertz zit er niet mee, en ook niet met de omstandigheid dat de drone aan één stuk door blijft neerstorten.

Een ander voorbeeld is de wekrobot, een ronddraaiende kunsthand die de slaper moet wakkermeppen. Waar Giertz geen rekening mee had gehouden, was de mogelijkheid dat haar haren zich om de draaiende as zouden winden. Dan is het opeens erg lastig als je de meeste van je video’s in je eentje maakt. Ze redt zich eruit, maar vraag niet hoe.

Een derde voorbeeld van haar incasseringsvermogen is een Spaanstalige tv-show waarin ze niemand kan verstaan, terwijl de aanwezigen met haar robots op de loop gaan. Ze heeft er geen probleem mee ons de wat gênante beelden te laten zien.

 


In een van haar laatste filmpjes laat ze een paar maaksels zien die niet shitty zijn, maar nuttig, zoals een megakleerhanger waar je kleerhangers aan kunt hangen.

 

 

‘Mijn hobby was shitty robots maken, maar dat is mijn werk geworden. Dus had ik een nieuwe hobby nodig.'

 

tekst Herbert Blankesteijn