Hoe lang duurt deze situatie nu al? Ik weet het eerlijk gezegd niet omdat het voelt alsof de tijd stil staat: elke thuiswerkweek lijkt op de vorige en de volgende. Een Delftse collega noemt het heel toepasselijk ‘tijdsoep’, en zij is niet eens een theoretisch natuurkundige.

Ik heb afgelopen jaar onderzoek gedaan, artikelen daarover gepubliceerd, voorstellen geschreven en een nieuwe generatie studenten door mijn vakken geloodst. Maar toch kan ik me er niet overheen zetten dat het voelt alsof ik stil sta in de tijdsoep. Eerder schreef ik hier al dat de thuiswerksituatie leidt tot minder goede ideeën, nu komt daar nog een gevoel van stilstand bij.

Vorige maand nam ik me nog voor dat ik weer meer wil gaan maken. Deze maand stond ik vertwijfeld te kijken: maar wat ga ik dan maken? Daarover nadenkend viel er een kwartje dat het gebrek aan ideeën en het gebrek aan vooruitgang verbond. In plaats van iets nieuws te maken, ben ik een oud project gaan verbeteren.

Jaren geleden heb ik een ‘oneindige spiegel’ in een IKEA-bijzettafeltje verwerkt. Met zonwerende folie voor autoruiten maak je van een stuk glas een halfdoorlaatbare spiegel. Op een centimeter daaronder zet je een gewone spiegel en in de ruimte daartussen doe je een ledstrip. Het resultaat is dat je tot in het oneindige de ledjes gereflecteerd ziet. Supermooi, al zeg ik het zelf.

Er zijn altijd wel aanpasssingen of toevoegingen die een project nóg beter maken.

Sinds het ledspiegeltafeltje heb ik in andere maakprojecten veel ervaring opgedaan met verschillende, programmeerbare ledstrips. Afgelopen week heb ik in de avonduren de standaardledstrip vervangen door een programmeerbare en een paar mooie effecten toegevoegd.

Het verschil tussen de oude en nieuwe versie van het tafeltje doet me inzien hoe ver ik de laatste tijd gekomen ben: ledstrips programmeren is tegenwoordig een eitje. Dat inzicht deed mijn negatieve ‘alles staat stil’-stemming omslaan.

Ook realiseerde ik me dat het tafeltje misschien wel ‘klaar’ was, maar nooit helemaal ‘af’. Er zijn altijd wel aanpassingen of toevoegingen die een project nog beter maken, zelfs als het klaar is.

Als ingenieur moet je natuurlijk kunnen inzien wanneer een project ‘goed genoeg’ is om klaar te zijn. Afhankelijk in welke hoek van engineering je zit, kan dat zijn wanneer het aan de eisen van de opdrachtgever voldoet, wanneer het gegeven probleem is opgelost of wanneer het goed genoeg is voor de verkoop. Maar klaar is dus niet af.

Het kan altijd beter en om mezelf te laten zien dat ik wel gegroeid ben, dat de tijd niet stil heeft gestaan, ga ik lekker dingen beter maken. Vorige maand beloofde ik mijzelf om weer meer te gaan maken. Deze maand voeg ik daar aan toe: dingen beter maken.


Tekst: Rolf Hut, universitair docent TU Delft, maker, spreker en schrijver
Foto: Robert Lagendijk