Autofabrikant Lamborghini werkt samen met de technische universiteit MIT aan een nieuw concept voor een elektrische auto. Elk wiel heeft zijn eigen motor en de energieopslag zit verwerkt in de carrosserie van composiet. Er is dus geen zware batterij in de bodemplaat nodig.

Geheel in de stijl van Lamborghini is de gister gepresenteerde concept-car een toonbeeld van gestileerde snelheid; oogstrelend, maar ook oppervlakkig. Want het echte werk moet nog beginnen, en dat betreft dan vooral de energieopslag. Lamborghini heeft zich samen met de twee laboratoria van het Massachusetts Institute of Technology een hoger doel gesteld: een wezenlijk andere aanpak van de elektriciteitsvoorziening.


Supercondensatoren

Die twee laboratoria zijn het chemische Dinca Research Lab van prof. Mircea Dinca en de Mechanosynthesegroep van prof. Anastasios John Hart. In plaats van opslag in een zware en volumineuze batterij gaan zij werken aan de opslag in supercondensatoren. Dat is een al bestaande techniek die bijvoorbeeld worden toegepast in trams en elektrische raceauto’s. Supercondensatoren hebben als voordeel dat ze heel snel elektrische lading kunnen afgeven. Dat is handig voor een voertuig dat in luttele seconden tot 100 km/h op moet trekken. Ook kunnen de condensatoren snel lading opnemen, wat weer goed van pas komt bij het remmen. De motoren werken dan als een dynamo.
 

Vermogens- en energiedichtheid van batterijen en supercondensatoren.


De grote uitdaging voor beide onderzoeksgroepen is om supercondensatoren te ontwikkelen met voldoende energie-inhoud, en die zo te construeren dat ze in de carrosserie van het voertuig passen. Ook dat idee circuleert al langer in de autowereld, maar nu moet het er echt van gaan komen. Het betekent voor de MIT-laboratoria de ontwikkeling van nieuwe materialen.


Kort rijden, snel volladen

Het gebruik van die supercondensatoren past ook bij een andere benadering van het elektrisch rijden door Lamborghini. De ontwikkeling van elektrische auto’s richt zich nu op de langst mogelijke afstand op één batterijlading. Lamborghini ziet een toekomst van kortere afstanden en tussendoor heel snel laden - nog sneller dan het tanken van benzine of diesel. Met supercondensatoren is dat snel laden mogelijk.


Zelfhelend composiet

De carrosserie wordt gemaakt van koolstofvezel versterkte composiet, dat nu ook al wordt toegepast in bijvoorbeeld de carrosserie van de elektrische BMW i3 en raceauto’s. MIT wil dat composiet zelfhelend maken. Het materiaal wordt voorzien van capsules met de componenten van epoxihars. Ontstaat er ergens in het composiet een scheurtje, dan barsten de capsules open en zorgt de zo ontstane epoxihars dat het scheurtje niet leidt tot mechanische zwakte.

Voor de aandrijving zet Lamborghini in elk wiel een elektromotor. Dat spaar ruimte in het voertuig, en maakt ook betere controle mogelijk van de aansturing van elk wiel afzonderlijk.


Derde millennium

Het afzien van de batterij en motoren in de wielen gaf de ontwerpers van Lamborghini grote vrijheid, waarbij de nadruk is gelegd op aerodynamische vormgeving. Dat alles logischerwijs ingebed in de 'ultieme rij-ervaring' voor de bestuurder en zijn passagier.

De concept-car heeft de naam ‘Lamborghini of the Terzo Millennio’ gekregen, wat wel aangeeft dat er niet op korte termijn een productierijp exemplaar te verwachten is. Maar het model zet wel een nieuwe toon in het koor van de elektrische mobiliteit.