Een sandwich bereid je in een paar minuten in de keuken, met ingrediënten die in de koelkast staan. Maar als je alle benodigdheden zelf zou moeten maken, hoe lang zou je dan bezig zijn? En wat zou het kosten?

Van sommige YouTube-series is meteen duidelijk dat ze op een gouden idee zijn gebaseerd. How To Make Everything van Andy George is er zo een. Het is een kruising tussen Het Klokhuis en Expeditie Robinson. 

Andy pakt het rigoureus aan. Hij neemt geen genoegen met een simpele boterham met kaas. Er moet ook kip op, tomaat, augurk en nog zo wat. Om brood te kunnen bakken gaat hij tarwe verbouwen en koeien melken. Hij neemt een complete volkstuin waar hij behalve de tarwe, tomaten, komkommers, uien en knoflook ook zonnebloemen neerzet, want hij heeft zijn zinnen gezet op mayonaise. Hij gaat naar zee om zout te maken. Onderweg naar huis wordt hij stevig ondervraagd door beveiligers op de luchthaven over die zak wit poeder in zijn bagage.

Hij fokt de koeien en kippen nog net niet zelf, maar hij gaat wel zo ver dat hij eigenhandig (en in beeld) een kip onthoofdt, plukt en kookt. Alles voor de goede zaak.

Het kost hem dertien afleveringen van een minuut of vier, waarbij we natuurlijk niet alles te zien krijgen. Het brood wordt bijvoorbeeld niet in beeld gebakken. Maar het resultaat is geloofwaardig, ook al omdat hij bijna de slappe lach krijgt van de smaak. ‘Het is niet slecht. Dat is het wel ongeveer’, weet hij uit te brengen. Ten overvloede laat hij zijn hele familie proeven, waarbij de volwassenen hun gezicht in de plooi houden, maar de kinderen niet.

De sandwich kostte volgens Andy’s eigen schatting 140 werkuren in de loop van een half jaar. Onkosten: ruim 500 dollar en 1000 dollar fictieve arbeidskosten.

Kleding

Hij heeft inmiddels ook een serie gemaakt over kleding, die op dezelfde manier in elkaar zit. Ook hierbij maakt hij het zich moeilijker dan nodig is, want hij wil wol én katoen én zijde én hennep én leer. De katoen verbouwt hij niet zelf, maar de zijderupsen kweekt hij wel. Voor een broekriem gaat hij mee op hertenjacht. Hij scheert een schaap, en spint, breit en weeft dat het een lieve lust is. De uitmonstering waarmee hij ten slotte in beeld verschijnt, is net zo aandoenlijk als de sandwich, en voor de kijker nog beter te beoordelen: een knappe prestatie, maar het is geen gezicht. Tien maanden is hij bezig en hij raamt de kosten op vierduizend dollar.

En hij werkt alweer aan een nieuwe serie: nu maakt hij een hamer, inclusief het gereedschap om zo’n hamer te maken, bijvoorbeeld een oven om ijzer te smelten.

Zo te zien wordt hij niet gesponsord; hopelijk kan hij dit nog een tijdje volhouden. Je kunt niet vaak genoeg uitleggen hoeveel gemak we danken aan de technologie.

tekst Herbert Blankesteijn