Delftse studenten hebben een exoskelet ontworpen waarmee dwarslaesiepatiënten ook zijwaarts kunnen lopen. In eerdere versies kon de drager van het harnas alleen recht voor- of achteruit. 

Een exoskelet is een robotharnas dat mensen met een dwarslaesie in staat stelt om op te staan en te lopen. Het studententeam, Project MARCH, werkt al jaren aan verbetering van de bestaande exoskeletten; het prototype dat  de teamleden dinsdag presenteerden in Delft was het vierde model uit hun werkplaats. 


Heupgewricht

Nieuw in deze versie van het exoskelet is de zijwaartse beweging van de heup. Die maakt het voor de drager mogelijk om zijwaarts te lopen. 'Om ervoor te zorgen dat het exoskelet in de toekomst op straat te zien is, moeten de bewegingsmogelijkheden van het exoskelet nog verbeteren', zegt Jorick Kamphof, teammanager van Project MARCH in een persbericht. 'Het heupgewricht is hiervan een voorbeeld. Dit maakt opzij stappen mogelijk, wat bijvoorbeeld kan helpen bij het bewegen door een drukke winkelstraat.'


Voetzool

In het nieuwste model, de MARCH IV, is ook de voetzool aangepast. Die is nu voorzien van drie lagen: een laag voor comfort, een laag die de ondersteunende basis vormt en een laag met druksensoren. De laatste meten hoe het exoskelet met gebruiker op de grond staat. Dat levert data op die uiteindelijk tot geen betere balans moeten leiden, in combinatie met sensoren die de positie van het bovenlichaam meten.

Op termijn zou de drager van het exoskelet bij het lopen dan geen krukken meer nodig hebben. Op dit moment kan de drager nog niet zonder krukken, ook omdat de besturing van het exoskelet in het handvat van de kruk is verwerkt. 

 

Compact

Het team is er daarnaast in geslaagd het exoskelet compacter te maken. De bestaande modellen zijn vaak groot, zodat het bijvoorbeeld lastig is ze mee te nemen in de auto. Nieuwe software maakt een deel van de elektronica overbodig en daarnaast is de elektronica in het jongste model kleiner en efficiënter, meldt het team. Zo is het oppervlakte van de Power Distribution Board (PDB), die alle energie verdeelt over het hele exoskelet, 20 procent afgenomen door het gebruik van kleinere componenten en door beide kanten van de printplaat te benutten.
 

Sjaan Quirijns, teamlid met een dwarslaesie en gebruiker van het exoskelet. 


Persoonlijke voorkeur

Daarnaast is het bij het laatste prototype eenvoudiger om het exoskelet aan te passen aan de drager. Dat moet het mogelijk maken voor mensen met een verschillende lichaamsbouw om in hetzelfde exoskelet te passen. Het model kan daarnaast aan de wensen van de drager worden aangepast. 

'Wanneer de gebruiker bijvoorbeeld grotere stappen wil maken, is dit voor ons nu gemakkelijk te implementeren', zegt Kamphof. 'Hierdoor kan er snel worden ingespeeld op de persoonlijke voorkeur van de gebruiker.' Zo moet het exoskelet bruikbaar worden voor een grotere groep dwarslaesiepatiënten. 

Komend voorjaar doet het team met het nieuwste prototype mee aan de Cybathlon in Zwitserland, een wedstrijd waar mensen met een lichamelijke handicap in een exoskelet diverse alledaagse obstakels moeten zien te overwinnen, zoals een trap of een schuine helling.

Foto's: Project March