Eind september opent het nieuwe Chinese vliegveld Daxing International zijn deuren. Bekijk dit filmpje over dit meer dan 10 miljard dollar kostende bouwproject.

Het huidige internationale vliegveld van Peking, Beijing Capital International, werd in 2008 nog voor meer dan 3 miljard euro uitgebreid, met het oog op de Olympische Spelen van dat jaar, zo vertelt bovenstaande video van het bouwkanaal The B1M. Toen was echter al duidelijk dat de luchthaven nog steeds binnen een paar jaar tegen zijn grenzen aan zou lopen. En dus moest er een nieuw vliegveld komen: Beijing Daxing International Airport.

Aanvankelijk zou Daxing de oude luchthaven gaan vervangen. Daartoe zou het nieuwe vliegveld plek moeten bieden aan negen landingsbanen en jaarlijks 200 miljoen passagiers moeten kunnen verwerken. Tegen de tijd dat de bouw werd goedgekeurd, eind 2014, had men echter gekozen voor een bescheidenere variant die náást Beijing Capital International gaat opereren.
 

Glooiende vormen

Daxing wordt nu opgeleverd met vier landingsbanen, later uit te breiden tot zes. In 2025 moet de capaciteit 72 miljoen passagiers per jaar bedragen; vergelijkbaar met die van het huidige Schiphol. In uitgebreide vorm zou Daxing tot 100 miljoen passagiers per jaar moeten aankunnen.

Het ontwerp is van Zaha Hadid Architects en kent de glooiende vormen die het werk van de in 2016 overleden Brits-Irakese architect typeert. De stervormige terminal zorgt ervoor dat alle passagiers maar maximaal acht minuten hoeven te lopen om bij hun gate te komen.
 

Terminal Daxing International
Een blik in de terminal van het nieuwe Chinese vliegveld Beijing Daxing International Airport. Illustratie: Methanoia © Zaha Hadid Architects

Bijzonder is verder dat het openbaar vervoer passagiers niet buiten de terminal aflevert, zoals bij de meeste luchthavens gebeurt, maar ónder de terminal. Wel brengen de hogesnelheidstreinen die passagiers vervoeren trillingen met zich mee, waar de terminal natuurlijk mee om moet kunnen gaan. Bovendien bevindt Daxing International zich in aardbevingsgebied. Vandaar dat de vloer is voorzien van duizend seismische isolatielagers, die ervoor zorgen dat het gebouw een aardbeving kan weerstaan tot 8.0 op de schaal van Richter.
 

52.000 ton staal

Met een oppervlak van 700.000 vierkante meter (cijfer van de site van Zaha Hadid; de video spreekt zelfs van 'meer dan een miljoen') is de terminal een behoorlijk uit de kluiten gewassen gebouw. Er waren dan ook 1,6 miljoen kubieke meter beton en 52.000 ton staal voor nodig.

De kosten bedragen naar verluidt 10,7 miljard euro. Een flink bedrag, dat echter veel lager is dan de aanleg van een luchthaven in de Noordzee, zo is te lezen in het augustusnummer van De Ingenieur: dat zou tussen de 41,2 en 57,6 miljard euro moeten kosten. Ook de uitbreiding van het Britse vliegveld Heathrow met een derde landingsbaan kost met ruim 15 miljard euro een stuk meer.

Daxing International heeft inmiddels de benodigde operationale tests doorlopen. Op 30 september 2019 wordt de eerste vlucht verwacht.

Meer lezen over Schiphol in de Noordzee? Bestel hier de digitale versie van het augustusnummer van De Ingenieur.