Jawel dames en heren, Battlebots is terug, de spectaculaire show waarin robots elkaar tot moes slaan, doorzagen, platbranden en opblazen. Het was in 2000 een van de eerste tv-programma’s waarin techniek entertainment was en kunnen sleutelen iets om trots op te zijn. Het was in 1998 met Robot Wars een uitvinding van – hoe kan het anders – de BBC. Zelfs presentatoren mochten iets weten en snappen, in plaats van alleen hun onbenul uit te venten. Battlebots was hiervan de Amerikaanse imitatie. Battlebots hield het uit tot 2002 en Robot Wars tot 2004. Nu gaat ABC ermee verder. Er worden sinds de eerste episode in juni volop registraties op YouTube gezet.
Zo’n programma gaat over de lol van dingen stukmaken. Dat moet gewoon kunnen. De makers van de robots hebben een doel, dat ze zo slim en effectief mogelijk proberen te bereiken. Er is aanval en er is verdediging, en het is een genoegen om deze technische wapenwedloop te volgen. Maar ik geniet schaamteloos van het rondvliegende metaal, de vonken en ander zinloos geweld. De wedstrijd en de vette lol, het zijn allebei inspiratiebronnen voor jonge knutselaars en dat is goed.
De robots in Battlebots zijn niet autonoom. Elk team heeft een bestuurder die zichtbaar met een afstandsbediening langs de kant staat. De overwinning van een robot kan heel goed te danken zijn aan de vingervlugheid van een mens.
Dat is anders bij die andere beroemde krachtmeting voor robots, de DARPA Robotics Challenge. Hier brengen professionele robotici hun autonome humanoïde robots in het strijdperk. Die robots moeten op eigen kracht verschillende proeven afleggen. Ze moeten een hindernisbaan over met mul zand, puin en andere obstakels. Ze moeten een trap op, een deur openen, een gat zagen en veel meer. Ze moeten zelfs achter het stuur van een auto kruipen en een eind rijden.
Het mag spectaculair klinken, dat is het niet. De videoregistraties van de DARPA-wedstrijden zijn zo dodelijk saai dat ze meestal een factor drie of meer worden versneld. Het kan zo’n robot een kwartier kosten om een 2 m hoge trap op te komen. Voordat alle deelnemers één parcours hebben afgelegd, ben je al gauw een uur of zes verder. De wedstrijd gaat over rampenbestrijding, maar aan deze robots heb je bij een ramp helemaal niets. Het zegt veel dat de best bekeken video over de DARPA Challenge een compilatie was van robots die hun evenwicht verloren en met een doffe dreun omvielen. Bij gebrek aan overlevingsinstinct staken ze daarbij geen arm uit om hun val te breken en oogden ze als machteloze dronkaards.
Ontwikkelingen kunnen hard gaan; de Wet van Moore geldt nog steeds. Maar vindt u het erg dat ik naar Battlebots kijk zolang professionele autonome robots niet sneller bewegen dan het gras groeit? U weet me te vinden als er wat te zien is.
tekst drs. Herbert Blankesteijn
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.