Japanse onderzoekers hebben een manier gevonden om een heel dun, flexibel polymeer te maken. Door daar elektrische verbindingen in aan te brengen is met een huis-tuin-en-keukenprinter eenvoudig flexibele elektronica te maken die direct op de huid kan worden geplakt. 


De ingenieurs van Waseda University bereikten een tweetal technische doorbraken. Zo wisten ze een manier te vinden om ultradunne plakjes van 750 nm dik te maken. Deze zijn 50 keer flexibeler dan voorgaande nanovelletjes. 

Daarnaast kwamen de onderzoekers met een methode om elektrische verbindingen met een inkjetprinter neer te leggen. Geleidend zilver dient als inkt, en de kop van de printer doet de rest. Dat idee is niet nieuw, maar de Japanners passen het op vernuftige wijze toe op hun dunne velletjes. 

 


Plakt meteen

Om een flexibel en dun stukje elektronica te maken gebruiken ze twee velletjes. Op het eerst velletje printen ze de geleidende inkt en leggen ze bijvoorbeeld chips en ledjes neer. Vervolgens gaat het tweede vel er bovenop. Omdat het allemaal zo dun is, plakt het meteen aan elkaar zonder dat er een lijm nodig is. 

Die plakeigenschap maakt de velletjes ook meteen uitermate geschikt voor wearables, elektronica die mensen op hun lichaam kunnen dragen. Het aanbrengen zou dan net zo gaan als met plaktattoos: neerleggen op de huid, even wrijven en klaar. Gezien de grote flexibiliteit zou een wearable dat bestaat uit deze Japanse nanovelletjes beter meebewegen met de huid en dus minder snel stuk gaan. 

Er zijn veel toepassingen te bedenken voor zo’n ‘huidcomputer’. Afhankelijk van de sensoren kan het dienen als temperatuur- of hartslagmeter, als display voor informatie of zelfs als sleutel voor huis of auto.

Beeld: Pexels