Een Nederlands team van ontwerpers en ingenieurs heeft een nieuw ontwerp als tegenhanger van het reuzenrad bedacht: de Spiral Tower.

Het London Eye, gelegen aan de zuidelijke oever van de Theems, is een van de bekendste reuzenraden. Het biedt een spectaculair uitzicht over een groot deel van de stad Londen. Toch kan dit efficiënter voor een uitzichtpunt. Alleen al de daadwerkelijke voetafdruk van een reuzenrad is enorm.

Het consortium, bestaande uit ontwerpbureau NorthernLight, ingenieursbureau KCI The Engineers, technologiebedrijf Bosch Rexroth en staalconstructiebedrijf Hillebrand, begon aan de Spiral Tower: een toren waarlangs cabines spiraliserend op en neer bewegen. Op het hoogste punt bieden de cabines een uitzichtpunt. ‘In het eerste jaar heeft het consortium zich vooral gericht op het technisch ontwerp, wij zijn erbij betrokken geraakt om het idee daadwerkelijk vorm te geven’, zegt Peter Slavenburg, directeur van NorthernLight.

 

Elektrische aandrijving

De cabines die op en neer langs de toren reizen worden individueel aangestuurd door een eigen elektromotor. Tijdens de neerwaartse beweging slaan ze een deel van de energie op om te gebruiken voor de tocht omhoog. ‘Het is vergelijkbaar met de elektrische auto, waarbij de energie van het remmen wordt opgeslagen’, licht Slavenburg toe.

Doordat alle cabines een eigen aandrijving hebben, is de hoeveelheid bewegende cabines aan te passen aan te benodigde capaciteit. ‘Voor een exclusieve rit kan zelfs één enkele cabine naar boven en kan deze langer blijven ronddraaien op het uitzichtpunt’, zegt Slavenburg. ‘De cabine vertrekt wanneer je wil. Mocht het erg druk zijn, dan kan je de volle capaciteit inzetten en kunnen de cabines na één rondje om de toren weer naar beneden.’

 

 

Modulair bouwpakket

Verder zal de toren worden uitgerust met een verticale tuin in het midden, zonnepanelen en windturbines. ‘Mocht er meer energie nodig zijn voor de beweging van de cabines dan terug is gewonnen uit de daling, dan hebben we hieraan duurzame energiebronnen’, legt Slavenburg uit. ‘Daarnaast geven deze componenten de mogelijkheid om het karakter van de toren aan te passen aan zijn omgeving, bijvoorbeeld aan de identiteit van de stad waar de toren komt te staan.’

De toren is modulair opgebouwd en kan als een soort bouwpakket geïnstalleerd worden. Ter plaatse kan dan de lokale techniek erin verwerkt worden. ‘In Nederland hebben we heel innovatieve windturbines, deze zouden we bijvoorbeeld kunnen verwerken in een Nederlands ontwerp’, zegt Slavenburg. ‘Maar mochten we de toren bouwen in een land waar ze hoog efficiënte zonnepanelen hebben, dan zullen we die gebruiken in het ontwerp.’ Voor de verticale tuin zal de lokale vegetatie worden gebruikt. En ook de hoogte van de toren is flexibel, deze zal worden aangepast aan de eisen van de omgeving of de plek in de stad.

 

Globaal en lokaal

Het idee van het consortium is dat de toren een icoon vormt voor een moderne stad, een innovatieve eyecatcher die past bij de tijd. Het consortium is nu in gesprek met verschillende partijen voor de lokatie van de eerste toren. Daarvoor kijken ze naar de toeristische sector en steden die innovatie hoog op de agenda hebben. ‘Het best past de Spiral Tower in een innovatieve stad, wijk of expo’, denkt Slavenburg hardop. ‘Daar komt het globale en lokale karakter van de toren mooi uit: globaal, want duurzame energie is de toekomst, lokaal, want overal is de oplossing van duurzaamheid anders.’

De droom van Slavenburg is dat er op ieder continent een Spiral Tower komt. ‘Dat zou een mooie verdeling over de wereld zijn en dan kunnen ze elk hun eigen karakter laten zien.’ Maar zover is het nog niet. De eerste bouw van een toren is nog niet in de planning. Het consortium heeft als doel dat binnen vier jaar de eerste toren staat.

 

 

Beeldmateriaal: NorthernLight