Wat lijkt op een angstaanjagend grote kettingzaag, is een machine om ons land juist veiliger te maken. 


Bestaande technieken om dijken te versterken zijn vaak belastend voor het milieu, zoals het plaatsen van stalen damwanden, of nemen veel ruimte in, zoals het verhogen en verbreden van dijklichamen. Het innovatieprogramma rond project Sterke Lekdijk komt daarom met de nieuwe Mixed In Place-freesmethode.

De freesmachine trekt aan de binnen­kant van de dijk een sleuf tot een diepte van vijftien meter. Vervolgens vermengt ze daar de bestaande ondergrond met een bindmiddel, bijvoorbeeld water en cement, om zo een stevige, waterdichte wand te maken in de ondergrond. Zo wordt de grond stabieler en vermindert de kans op piping, het faalmechanisme waarbij er kanaaltjes onder de dijk ontstaan. 


Veldproef

De methode, die eerst in het lab is getest, is sneller, goedkoper en minder vervuilend dan bestaande technieken. De dijk wordt er bovendien niet hoger of breder van, wat uitkomst biedt op plekken waar ruimte schaars is. 

Bij een recente veldproef nabij het Culemborgse Veer zijn drie wanden getest met bindmiddel in verschillende samenstellingen, waaronder één met olifantsgras. Na enkele weken is de wand uitgegraven en zijn monsters naar het lab gebracht.


Grondstabilisatie

Nader onderzoek moet aantonen of de wanden op alle diepten goed zijn gemixt en of de sterkte voldoet aan de veiligheidsnormen. In oktober moet daarover duidelijkheid zijn. 

De freesmachine is ontwikkeld door HITEC Road uit Apeldoorn, specialist in grondstabilisatie. Maritieme aannemer Van Oord, die ook veel werk doet voor het Hoogwaterbeschermingsprogramma, bracht managementkennis in.

‘We leren hoe de methodiek in het veld werkt en of zij toepasbaar is bij dijkversterkingen’, zegt directeur Paul Vogelaar van Van Oord. ‘Ik heb er vertrouwen in dat deze methode straks kan worden toegepast bij de versterking van de Lekdijk.’ 


Foto: Hitec Road