Exoskeletten van teams Delft en Twente tonen hun kunnen
Tijdens de Cybathlon Experience hebben teams van de universiteiten van Delft en Twente laten zien wat mensen met een dwarslaesie allemaal kunnen met behulp van een exoskelet. Het team van Delft slaagde er als enige in om alle opdrachten binnen de gestelde tijd af te ronden.
Lopen over willekeurig neergelegde planken, een helling op en af gaan, een trap op en af lopen en daarbij door een deur gaan die je zelf moet openen, en dat alles mogelijk gemaakt voor iemand met een volledige verlamming vanaf de middel dankzij een exoskelet. Ziedaar de opgave die de teams tijdens de Cybathlon Experience wedstrijd in Düsseldorf moesten volbrengen.
Die mini-Cybathlon vond plaats tijdens de meerdaagse Rehacare in Düsseldorf, een grote vakbeurs voor hulpmiddelen voor mensen met een handicap. Uiteindelijk deden slechts drie teams mee: Project March van studenten van de TU Delft, Symbitron+ van de Universiteit Twente en een team van de universiteit van Mexico.
Drie maanden getraind
Het studententeam Project March van de TU Delft, met dwarslaesiepatiënt Sjaan Quirijns as piloot, was de enige die erin slaagde alle opdrachten binnen de gestelde tijd uit te voeren. ‘We hebben dat vooral te danken aan de lange tijd waarin we met Sjaan Quirijns hebben samengewerkt. Ze heeft drie maanden lang in ons exoskelet getraind, waardoor we het helemaal naar haar wens hebben kunnen aanpassen’, aldus Magali Ponds van het studententeam.
Verder is het exoskelet op een aantal punten verbeterd ten opzichte van eerdere versies. Zo beschikt het nu ook over een beweegbare enkel. ‘Voor het op en af lopen van de helling was dit essentieel.’ Verder kan de Sjaan Quirijns zelf de tred van haar looppas aanpassen, lees ook ‘Studententeam verbetert exoskelet’. Het exoskelet geeft ook meer feedback. ‘Het blijft een lastig iets: het exoskelet bepaalt de beweging, degene die het gebruikt moet zich daar aan overgeven.’ Het nieuwe exoskelet geeft een trillingssignaal als Quirijns een bepaalde opdracht – bijvoorbeeld ‘ga nu traplopen’ – heeft verwerkt, en geeft een piepje als het daadwerkelijk begint te bewegen. ‘Aan het geluid van de motoren heeft ze vervolgens genoeg om te weten dat het exoskelet zijn bewegingen maakt.’
Problemen met de motoren
Het andere team, Symbitron+ van de Universiteit Twente, had te kampen met haperingen van de motoren die het skelet in beweging brengen. ‘Onze actuatoren die zorgen voor de beweging van het exoskelet bleken net iets te fragiel’, vertelt Edwin van Asseldonk van het team van de Universiteit Twente. ‘Tijdens de race moesten we voortdurend problemen oplossen vanwege verkeerde signalen van de bewegingssensoren.’ Het team oogstte wel lof met de interface voor de looppatronen. ‘Elke beweging van het exoskelet moet je programmeren: gewoon lopen, een trap op en af, enzovoorts, en wel zo dat de beweging zo natuurlijk mogelijk is. Onze softwaretool doet dat heel goed.’
Het derde team, uit Mexico, kwam aan de race niet toe toen ter plekke bleek dat een as van een van de motoren was gebroken.
Cybathlon 2020
Zowel Delft als Twente gaan zich nu voorbereiden op de grote Cybathlon-competitie in 2020, waarvan de eerste editie plaatsvond in 2016 in Zürich (lees ‘Olympische Spelen voor hightech hulpmiddelen’).
Openingsfoto: Sjaan Quirijns loopt over planken. Foto team project March.
