Peptiden met een vetstaart: poëzie en fotografie uit labs UTwente

Vandaag verschijnt De mogelijkheid bestaat, met werk dat fotograaf Bianca Sistermans en dichter Eva Gerlach afgelopen zomer maakten in laboratoria van de Universiteit Twente.

De kiem van de bundel ligt bij een opdracht voor De Ingenieur, vertelt Sistermans. Toen ze nabij de campus in Enschede hoogleraar Loes Segerink fotografeerde voor de rubriek DRIVE, kwam het gesprek op de soms chaotische werkelijkheid van het lableven: een gesloten ruimte waar men hoopt op ontdekkingen, maar waar tegelijk van alles kan misgaan.

Het gesprek resulteerde in een uitnodiging om twee weken in het lab door te brengen als artist in residence. Sistermans vroeg P.C. Hooftprijswinnaar Gerlach om met haar mee te komen.

‘We gingen er blanco in, maar gaandeweg kwamen we tot de insteek dat in het lab alles mogelijk is. Zo kwamen we tot de titel.’

Natuurlijk licht

Waar Sistermans haar ingenieursportretten steevast op een analoge camera maakt, daar gebruikt ze voor haar andere en vrije werk vaak een digitale camera. ‘Soms maakte ik wel honderd foto’s van een paar flesjes. Met een filmrolletje zou dat nooit kunnen.’

Ze ensceneerde niets: vrijwel alles legde ze vast zoals ze het aantrof, in natuurlijk licht.

De mogelijkheid bestaat, met foto’s en gedichten op het raakvlak van kunst en wetenschap, is verschenen bij Uitgeverij Vleugels. Vanaf 25 april tot 6 juni worden het werk geëxposeerd in de Vrijhof, het culturele hart van de universiteitscampus.

Glans

Ze staan te glanzen, meisjes naar het bal,
gouden japonnen, opgestoken haar –
op wiebelhakken (kwam het rijtuig maar!)
hooghalzig naar elkaar overgebogen.

De fotograaf, beelddronken ziener, mikt,
schiet, snijdt, vergroot, drukt af, hangt op, schrikt, checkt:
‘Peptiden met vetstaarten. Ja, we maken
nieuwe dingen hier. Wordt scherp op gelet.’
Wie rijmt verwachting met verwarring, glans
met oplichting, dromen met carcinoom?

O illegale apotheken o
peptidenborst o amputatie van –

‘Blijf waar je bent, lief beeld. Hou je gedekt.
Niet uit je fles. Niet zoekraken. Gevaar
wacht om de hoek met armen uitgestrekt.’

Eva Gerlach