‘Voorsprong door techniek.’ Echt waar?, vraagt redacteur Jim Heirbaut zich af in een maandelijkse column.

Nu het deze maand voor het eerst deze winter echt koud is, kan eindelijk de open haard of de kachel aan. Superromantisch om in de bank te zakken met een goed glas wijn en glazig in een knapperend houtvuur te staren.

Maar de ouderwetse haard en houtgestookte kachel liggen onder vuur. Ze werken weliswaar sfeerverhogend voor de eigenaar, maar veroorzaken vieze lucht in de straten, helemaal als het windstil is. Het RIVM geeft tegenwoordig zelfs af en toe een stookalert af, las ik, een oproep om tijdelijk geen hout te verstoken omdat de luchtkwaliteit te slecht is.

Dat leek me overdreven, maar laatst fietste ik op zo’n windstille avond door Oud-Zuid – de chicste wijk van Amsterdam – en de lucht was er nauwelijks te harden. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik geen astma heb, maar de lucht sloeg me direct op de longen. Dat het door de houtstook kwam was duidelijk te ruiken.

Ergens wel ironisch. De rijken van Amsterdam kregen een paar jaar terug in het aanpalende Vondelpark een barbecueverbod voor elkaar, vanwege de stank- en rookoverlast die dat met zich meebrengt. Maar wat blazen deze vermogende stadsbewoners met hun open haarden zelf de lucht in?

Het patroon is steeds vaker: het lolletje van de ene groep moet niet te veel last opleveren voor de andere

Het doet ook denken aan de discussie over vuurwerk. De groep mensen die voor een verbod daarop is, groeit met het jaar. Nu is het zelf afsteken van vuurwerk dit jaar vanwege corona verboden, maar de publieke opinie was de vuurpijlen en Romeinse kaarsen al veel langer beu. Al dat geknal en al die rookwolken in de straat, weg ermee!

Het patroon is steeds vaker: het lolletje van de ene groep moet niet te veel last opleveren voor de andere.

Toch zou het soms fijn zijn als we wat meer tolerantie voor elkaar hadden. Natuurlijk is het zonde dat er in één nacht tientallen miljoenen euro’s in rook opgaan (van de zorgkosten door verloren ogen en vingers nog niet gesproken).

Maar de andere kant is dat veel mensen hier ook ongelooflijk veel plezier aan beleven. Zelf steek ik al jaren geen vuurwerk meer af, maar ik weet nog goed dat ik met mijn vader samen mijn eerste vuurpijl in de lege champagnefles mocht zetten.

En jarenlang heb ik echt wel genoten van mooi siervuurwerk. De lichtshow die ze in sommige buurten opvoeren heeft ook wel iets van een ritueel bij de overgang van het oude naar het nieuwe jaar. ‘Dag buurman, nog de beste wensen hè.’ Zonde toch als dat straks niet meer zou mogen?

En waar houdt het op? Gaan we straks terrasjes verbieden omdat buurtbewoners het gepraat en gelach horen? Mogen buurtborrels niet meer? Carnavalsoptochten? Als we alles gaan verbieden waar een ander een klein beetje last van zou kunnen hebben, dan ben ik zo bang dat we helemaal niets leuks meer overhouden.