Sommige dingen stralen misschien geen hoogwaardig ingenieurswerk uit, maar getuigen wel van denken als een ingenieur.


Het was ergens in 2023 en mijn vrouw was direct lyrisch: ‘Dan hoef je niet met je vinger omhoog te zoeken naar een serveerder! Kun je lekker doorkletsen! Is dat niet iets voor één van je columns?’

Op elke tafel van het terras

Wat ze beschrijft is een cilindervormig lampje dat op elke tafel van het terras staat. Wanneer je het omdraait, verandert de kleur van zacht geel naar rood en weet de bediening dat je wat wilt bestellen. Inderdaad ideaal: je kunt rustig doorpraten en het personeel hoeft niet naarstig te zoeken naar mensen die oogcontact maken. Een rood lampje valt snel op.

Behalve misschien materiaal voor column zag ik er meteen vooral iets voor mijn klas in. Studenten die even niet weten hoe ze verder moeten, steken hun vinger op en gaan met hun ogen zoeken naar mijn aandacht. Op dat moment stoppen ze ook met zelf nadenken. Ik wil die lampjes in mijn klas!

Zoemt van de activiteit

Maar in mijn lokaal staan 150 studenten te werken aan opstellingen: het zoemt van de activiteit en het lokaal is groter dan de meeste terrassen. Ik moet al die lampen wel kunnen zien en vooral weten wiens rode lamp het langst brandt. Het liefst zie ik bij mijn bureau, voorin het lokaal, wat de status van elk van de groepen is. Verder denk ik dat dit systeem ook nuttig is voor in het middelbaar onderwijs, dus ik wil aansluiten bij de techniek die daar al wordt gebruikt.

Trofee

Ik besluit niet de horecalampjes te kopen, maar er zelf een te ontwikkelen. Als elektronisch hart kies ik een microbit omdat deze een radio aan boord heeft en al veel in het onderwijs wordt gebruikt. Dus als andere docenten mijn lampje ook willen gebruiken, hebben ze deze al in huis. Inspiratie vond ik bij collega’s die laatst een trofee maakten door van onderaf ledlicht een perspexplaat in te sturen, waarin ze eerst met een lasersnijder een patroon hadden gegraveerd. Dat geeft een mooi effect. Voor de verbinding tussen de lamp en de microbit, en om de microbit van stroom te voorzien, helpt Rob Keij van SPI-Electronics (zie De Ingenieur 2024-12) me met een printplaat waar zowel de perspexplaat op rust, als de microbit inklikt. Studentassistent Brammert ontwerpt en bouwt een laser-gesneden houten behuizing.

Het resultaat ziet er geweldig uit en belangrijker nog: het werkt! Studenten zetten hun licht op rood bij een vraag, maar gaan wel door. De microbit geeft dat aan mijn laptop door. Als ik bij ze kom en zeg: ‘Kan ik je helpen?’, antwoorden ze meestal: ‘Laat maar, ik heb het zelf al opgelost.’

Oké, dat is op het terras dan weer anders. Gelukkig maar.
 

PS: Tevens ben ik van mening dat elektrische fietsen als brommers moeten worden gezien.
 

Rolf Hut is universitair hoofddocent aan de TU Delft, maker, spreker en schrijver.