Wecycle is de grootste Nederlandse inzamelingsorganisatie (bekend van de inleverdozen in winkels) van elektrische apparaten.

Wecycle onderscheidt zes categorieën e-afval: lampen, kleine elektrische en ICT-apparaten, platte beeldschermen, beeldbuisapparaten, koelkasten, en ander groot witgoed. Bij de recycling van elektronisch afval is alleen de eerste stap, de inzameling, zichtbaar voor de burger. Het technisch interessante deel komt daarna: verwerkingsbedrijven als Van Gansewinkel hebben een reeks technieken in huis om van de apparaten een stroom gesorteerde brokstukjes te maken, die aan eindverwerkers zoals Tata Steel zijn te verkopen.

Voor elke categorie e-afval is de verwerking een beetje anders, maar meestal zijn de hoofdstadia dezelfde: demontage en verwijdering van schadelijke stoffen, vermalen van de componenten tot deeltjes van enkele mm, en ten slotte het sorteren van de deeltjes – die haast altijd uit meer dan één stof bestaan – op hoofdmateriaal.

Voor het sorteren is er een hele reeks technieken. Meestal reizen de brokjes eerst per transportband langs een elektromagneet, die alles eruit pikt wat ijzer bevat. Wat overblijft, maakt vervolgens een vrije val langs een roterende permanente magneet die niet-magnetische metalen als koper, aluminium of magnesium door inductie (kringstroompjes) tijdelijk magnetisch maakt. Hun afwijkende baan maakt het dan mogelijk ze af te scheiden. Materialen als plastics en rubber in de overblijvende stroom worden na onderdompeling op drijfvermogen gescheiden of worden herkend op kleur of infraroodspectrum en dan selectief van de lopende band geblazen.

Als het sorteerwerk is gedaan, worden de materialen verkocht aan eindverwerkers: plasticrecyclers, glasfabrieken en vooral de metallurgische industrie. De ijzerfractie kan bijvoorbeeld naar de ijzersmelters van Tata Steel in IJmuiden en de koperfractie naar de koper- en nikkelsmelters van Umicore in Antwerpen. De smelters zijn alleseters die geen moeite hebben met de vele verontreinigingen in de deeltjes. Wel kunnen die ten koste gaan van de zuiverheid van de geproduceerde metalen.(Timo Können)