Vorig jaar wonnen ze de competitie, dit jaar vielen ze net buiten de boot: het studententeam Makercie uit Groningen, dat werkt aan een Marsrover.

 

‘Het was een succes, ze hebben het bijna gehaald!’ Bahar Haghighat, universitair docent robotica aan de Rijksuniversiteit Groningen, is trots op studententeam Makercie van haar universiteit.

Vorig jaar wonnen de studenten de remote-versie van de European Rover Challenge (ERC), waarvoor ze software ontwikkelden om een Marsrover in het Poolse Krakau vanuit Groningen aan te sturen. Dit jaar wilden ze meedoen aan de wedstrijd waarbij teams ook de rovers zélf moesten ontwikkelen. ‘Er hadden zich 69 teams ingeschreven, er mogen er 27 naar de wedstrijd in Krakau’, vertelt Haghighat, die Makercie als staflid begeleidt. ‘Makercie eindigde op de 29ste plaats.’

Voor een team dat nog geen twee jaar bestaat is dat inderdaad geen geringe prestatie. ‘Met het ontwerp en de technische specificaties haalden ze de top vijftien’, zegt Haghighat. ‘Maar ze moesten ook een filmpje van een werkend prototype aanleveren en daarvoor hadden ze de financiering nog niet helemaal rond. Een Marsrover bouwen kost al snel twintigduizend euro.’

De studenten zijn er niet minder enthousiast om. ‘Andere teams doen al jaren mee, die veranderen bij elke competitie gewoon iets aan een al ontwikkelde rover’, zegt student technische natuurkunde William Buitenhuis, die zich vlak na de oprichting bij Makercie aansloot en inmiddels teamleider is. ‘Bij ons is alles nieuw: het team, de rover en de ideeën.’

 

Dit is een artikel uit De Ingenieur van september 2024. Interessant? Neem een proefabonnement van drie nummers voor 25 euro,  koop de digitale versie voor €9,75 of neem een abonnement!

 

Doos op wielen

Die rover is een metalen doos op wielen, met een robotarm bovenop en een grondboor aan de achterkant: de belangrijkste opdracht dit jaar was dat de Marsrover grondmonsters kon nemen. Vulcan, heet het Groningse karretje.

‘Vorig jaar draaide alles om de software’, zegt AI-student Luuk van Keeken, die toen ook al meedeed. ‘De opdracht was toen een robotarm met een camera erop aan te sturen. Die moest bepaalde knoppen op een paneel indrukken en dingen oppakken en verplaatsen. Het moeilijkst was om de locatie van die knoppen en objecten goed te bepalen. De arm moest de juiste dingen pakken of indrukken, maar intussen geen andere dingen aanraken of omstoten.’

Voor het zelf bouwen van een rover haalt het team inspiratie uit al bestaande rovers van NASA en ESA, zegt Buitenhuis. ‘We begonnen bijvoorbeeld met zes wielen, net als zij. Maar met vier bleek het toch simpeler, en nu ja, we zijn NASA natuurlijk niet.’

 

Dinsdagavond

Makercie begon eind 2022 als initiatief van zes studenten die iets extra’s naast hun studie wilden doen. ‘Iets waarbij we de theorie konden toepassen en dan niet alleen door een middag in een practicumzaal te staan’, zegt Buitenhuis. Zij zochten contact met de faculteit en kwamen zo bij de net in Groningen gearriveerde docent Haghighat terecht. Het project is nu sterk in haar robotica-onderzoek en -onderwijs geïntegreerd

Inmiddels hebben zich ruim zeventig studenten bij Makercie aangesloten. Elke dinsdagavond werken zij samen aan het project in de Makerspace van de Hanze Hogeschool in Groningen.

Het leukste van Makercie is wekelijks samenkomen met mensen met verschillende achtergronden om nieuwe dingen te ontdekken, zegt Mara Ioana Neculau, design-student aan de Hanze Hogeschool en PR-leider van het team. ‘Het is een soort spel: hoe gaan we dit nu weer fixen of dat verbeteren? Op school doen we dat soort dingen niet.’

Daarnaast geeft het, omdat er ook aan fondsenwerving, PR-activiteiten en financiële planning moet worden gedaan, een eerste blik op het leven na de studie, zegt Arav Bantwal, student industrial engineering and management en HR-leider van het team. ‘Je spreekt rechtstreeks met bedrijven die aan ons project gerelateerde dingen doen. Dat geeft je een idee hoe het zou zijn om ooit bij zo’n bedrijf te werken.’

 

 

Onderwijsprogramma

Gevraagd naar het hogere doel van Makercie begint niemand over karretjes op Mars, maar gaat het al gauw over de integratie van het project in het studieprogramma. Vanaf volgend jaar krijgen studenten studiepunten voor deelname, vertelt Buitenhuis. ‘En we hopen dat het ook onderdeel van een afstudeerproject of minor kan worden.’

De universiteit ziet het als een mooie vorm van challenge based learning, zegt Haghighat, en wil het inderdaad als onderwijsvorm beschikbaar maken. ‘We zien het enthousiasme van de studenten, het team is enorm snel gegroeid. En de leden komen vanuit zeer verschillende studieprogramma’s. Kennelijk mist dit onderdeel in al die studies.’

De universiteit zoekt ook uit hoe er financiële ondersteuning aan het project kan worden gegeven. ‘Deze studenten worden blootgesteld aan uitdagingen die ze in het reguliere studieprogramma niet tegenkomen en ontwikkelen allerlei extra soft skills en technische vaardigheden’, zegt Haghighat. ‘Wij willen graag dat dit doorgaat.’

‘We willen zelfs doorgroeien naar een grotere vereniging van studententeams’, zegt Teodor Shopov, student industrial engineering & management en aquisitieleider van het team. ‘Ons doel is met de geleerde theorie aan de slag te gaan in de praktijk en dingen te doen die boven de vakgebieden uitstijgen. Die spirit willen we doorgeven.’

 

Beeldmateriaal: Makercie Groningen