Onderzoekers hebben een octopusvormige robot gemaakt die geen harde onderdelen bevat. Lichaam, bedrading en batterij zijn allemaal gemaakt van zachte, buigbare materialen – iets wat voorheen nog niet mogelijk was. 

De octobot, zoals de robotkundigen van de Amerikaanse Harvard University hun vinding noemen, kan nog niet zoveel. Zijn tentakels bewegen een beetje heen en weer, maar lopen, kruipen of zwemmen zit er nog niet in. 

Toch is deze simpele robot een doorbraak, vanwege het gebrek aan harde onderdelen in de robot. De onderzoekers wisten dankzij hun kennis van 3D-printen dat bedrading en schakelborden met die techniek ook van niet-rigide materiaal zijn te maken.

 

Waterstofperoxide

De twee belangrijkste doorbraken van de robot zijn de flexibele energiebron en aansturing. Het schakelbord is vervangen door een microfluidics-systeem, waarin zeer smalle kanaaltjes vloeistof naar verschillende plekken kunnen sturen. Die vloeistof is tevens de brandstof van de octobot: waterstofperoxide dat, onder invloed van de katalysator platinum, wordt omgezet in gas. De (zachte) pneumatische systemen zorgen voor beweging van de tentakels. 

De onderzoekers kozen voor een octopus omdat die het klaarspeelt om ingewikkelde bewegingsmechanismen te hebben, terwijl het een volledig week dier is, zonder intern skelet. In een ideale wereld zou een zachte robot uiteindelijk de gracieuze bewegingen van een octopus kunnen evenaren. De onderzoekers denken dat er snel complexere ontwerpen mogelijk zijn, hoewel die het microfluidics-netwerk wel snel ingewikkelder maken.

Reddingswerk

De combinatie van nieuwe technieken als microfluidics en 3D-printen maakt deze robot een huzarenstukje in de zogenoemde soft robotics. Zachte robots zijn interessant voor allerlei toepassingen, zoals reddingswerk, waar zachte robots wel door kleine kieren kunnen glijden, en de zorg, waar ze minder snel een patient verwonden. 

Beeld: Ryan Truby, Michael Wehner, and Lori Sanders, Harvard Univ.