EUREKA

Met water gevulde zakken zijn te gebruiken als dijk. Een net houdt de buizen op hun plaats. ‘Met acht man zet je in twee tot drie uur een kering van 150 m op.’

Als er een weg moet komen op slappe grond, wat in Nederland op veel plaatsen het geval is, drukken wegenbouwers de bodem eerst samen met grote berg zand. Het grootste deel van de verzakking heeft dan al plaatsgevonden voordat ze de weg aanleggen.

Zouden we in plaats van een berg zand ook een grote waterzak kunnen gebruiken die ter plekke wordt volgepompt?, vroeg een grote wegenbouwer zich af in een gesprek met zeilmaker Bart Burggraaf. Dat scheelt een hoop gedoe. Na enig onderzoek luidde de conclusie: ja, dat kan.

En nu willen Burggraaf  en zijn zakelijke partner Dirk Bon met hun waterzak meer doen dan alleen slappe grond inklinken: door de cilindervormige modules te koppelen tot een dijk houden ze ook rivierwater tegen, en gelegd in een kring vormen ze een tijdelijk bassin voor overtollig water.

 

 

Net

Het innovatieve van deze Mobiele Dijken zit vooral in de samenstelling van een module: drie buizen van zeildoek – twee naast elkaar en een daar bovenop – worden bijeengehouden door een gepatenteerd net. Om het net zit een afsluitend zeil. Het stevige net vormt de crux, legt Bon uit. ‘Het net vangt de krachten op als de buizen een bocht maken of indeuken.’

Dankzij het net is het niet nodig de buizen aan elkaar vast te maken. Ze kunnen hierdoor vrij bewegen. ‘Als die vrijheid er niet is, gaan ze aan elkaar trekken, bijvoorbeeld in een bocht. Dat geeft een grote kans op scheuren.’

De modules hebben aan weerskanten zogenoemde storz-koppelingen, een standaard in de brandweerwereld. Via deze koppelingen zijn de modules te vullen en aan elkaar te knopen, zegt Bon, zelf brandweerman. ‘Daarnaast knopen we de netten aan elkaar.’ Een dijk opzetten gaat vlot. ‘Met acht man zet je in twee tot drie uur een kering van 150 m op.’

Rivier- of bergingswater krijgt niet de kans om onder de gekoppelde waterzakken te kruipen. Elke module heeft een soort slabbetje: een met een ketting verzwaarde flap. Rivier- of bergingswater drukt de flap tegen de oever of bodem.

 

Demonstratie

Een demonstratie van de Mobiele Dijken vond dit voorjaar plaats de Heemskerker Duinen. In korte tijd werd een bassin aangelegd voor de opslag van overtollig regenwater tijdens hoosbuien. ‘Onder meer land- en tuinbouworganisatie LTO is zeer geïnteresseerd in ons concept.’ Bon en Burggraaf mikken ook op een project in Engeland. ‘Een dorpje aan de kust is op zoek naar een tijdelijke waterkering.’

Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.