Zo kunnen mensen wonen op de maan

Wat heeft een mens allemaal nodig om op de maan te leven? Die vraag probeert Space Oasis Delft te beantwoorden. Het studententeam ontwierp een thuishaven voor meer dan 150 maanreizigers. Vandaag presenteerden de studenten hun maan-oase aan het publiek.

Het maandorp is opgebouwd uit zogenoemde ‘habitats’ voor acht personen, elk met een eigen stralingsschild om kosmische straling tegen te houden. ‘Anders hebben de maanbewoners binnen een paar maanden kanker’, zegt lead architect Tom van Beek, tevens bachelorstudent bouwkunde in Delft.

De agressieve straling is tegen te houden door meters dikke muren te bouwen van maanstof of van bakken vol water. ‘Ramen kan het gebouw niet hebben, want daar gaat de straling dwars doorheen. Het alternatief is een soort bunker en daarin is het niet zo fijn leven. Daar lopen we steeds tegenaan: óverleven op de maan zal best lukken, maar hoe kunnen we er relatief prettig leven?’

'Leerzaam om samen te werken'

Space Oasis Delft werd in augustus 2023 opgericht. Het ‘Dream Team’ bestaat uit studenten lucht- en ruimtevaarttechniek, civiele techniek, bouwkunde en life science and technology uit Delft, maar ook studenten taalkunde uit Leiden en studenten industrieel productontwerp van de Haagse Hogeschool maken er deel van uit. ‘We zijn er trots op dat er ook studenten van buiten de TU Delft in ons team zitten’, zegt Van Beek. ‘Het is fijn en leerzaam om ook samen te werken met niet-architectuurstudenten.’

Internationale wedstrijd

De studenten hebben het hele collegejaar gewerkt aan hun idee van een maanbasis, en vrijdag 28 juni onthulden ze hun ontwerp. Daarmee doen ze mee aan een internationale wedstrijd, van de Franse Jacques Rougerie-stichting.

Samenleving vormgeven

Bachelorstudent architectuur Van Beek sloot zich bij het team aan vanwege de pittige technische uitdaging. ‘Ik vind het interessant om vorm te geven aan hoe mensen leven. Op de maan is helemaal niets. We kunnen er vanaf nul bedenken hoe we een samenleving willen vormgeven.’

Geen atmosfeer

Dat laatste is letterlijk genomen meteen de wellicht grootste uitdaging: hóe te bouwen. Een woning neerzetten zoals op aarde heeft geen zin vanwege een paar fundamentele verschillen tussen de maan en onze planeet. ‘De zwaartekracht is op de maan veel kleiner en er is geen atmosfeer. Daardoor is er geen zuurstof en is de kosmische straling hoog.

Voor het produceren van voedsel voorziet Team Space Oasis een moestuin van bijna twaalfhonderd vierkante meter, waar het grootste deel van het voedsel kan worden verbouwd. ‘Het dieet zal grotendeels vegetarisch zijn. Het meebrengen van dieren naar de maan brengt ethische vraagstukken met zich mee.’

De bewoners verbouwen gewassen op zo’n manier, dat de moestuin het hele jaar door oogst oplevert. De plantjes gebruiken de CO₂ die de bewoners uitademen en de geproduceerde zuurstof gaat de kunstmatige atmosfeer in. Op het plantaardige afval worden meelwormen gekweekt, voor extra eiwitten.

Mentale gezondheid

De mentale gezondheid heeft de speciale aandacht van het team. Om de maanbewoners vanuit hun bunkers toch iets van uitzicht te geven, komen in het huis projectieschermen te hangen. ‘Verveling is de vijand’, zegt Van Beek.

‘Het risico is dat elke dag hetzelfde is, zonder hoop op verandering, kan mensen gek maken. Op één van de displays willen we daarom aardse luchten afbeelden. Ook krijgt het gebouw één raam met een echt uitzicht op aarde. Een paar minuten per week voor dat raam zitten zou wat de stralingsdosis betreft net moeten kunnen. Het ISS heeft een koepelraam waardoor de astronauten de aarde kunnen zien. Dat schijnt hun favoriete plek te zijn.’

3D-printer

Vervoer per raket is peperduur, en toekomstige maanreizigers moeten dus zo weinig mogelijk materialen meenemen. Apparaten die stuk gaan zullen de bewoners zelf moeten repareren. Daarvoor gaat naast een gereedschapskist ook een 3D-printer mee.

Maar daarvoor zijn ook materialen nodig. Kunststof is nog wel mee te nemen, maar zwaarder spul? ‘In de maanbodem blijken best veel nuttige stoffen te zitten, zoals silicaten, ijzer en titanium. Aluminium ook, maar dat is lastiger te winnen. Het grootste probleem is, denken wij, het ontbreken van koolstof. Dat brengen de reizigers mee vanaf aarde, maar daar zullen ze dus extreem zuinig op moeten zijn. Dat komt in een gesloten systeem terecht en men zal die koolstof steeds moeten hergebruiken.’