Ik moest even knipperen: je bed leasen? Beter Bed adverteert ermee, onder de jeuknaam Leazzzy.

Maandelijks betalen voor iets dat je vroeger gewoon kocht: je bed. Daarmee voegt Beter Bed zich bij Swapfiets voor de fiets en Coolblue voor de wasmachine. Steeds meer alledaagse dingen worden aangeboden via een leaseconstructie.

Voor de bedrijven in kwestie een gunstig verdienmodel. Bedden, fietsen en wasmachines zijn het soort aankopen dat erg conjunctuurgevoelig is: gaat het wat minder dan blijven we wat langer op dat oude bed liggen en kopen geen nieuwe.

Met een leasecontract krijgt Beter Bed elke maand een vast bedrag: gegarandeerde cash flow. En cash flow is voor bedrijven belangrijker dan cash.

Het gaat er niet om hoeveel geld je hebt, maar of je elke maand je rekeningen kan betalen. Als je een lening wilt afsluiten, wil de bank weten of je die de komende tijd netjes kan afbetalen. Dat is een stuk makkelijker als je klanten hebt die elke maand een vast bedrag betalen, dan als je afhankelijk bent van conjunctuurschommelingen. Met de huidige lage rente is een beetje cash flow genoeg om een flink bedrag te lenen en je bedrijf uit te breiden: groei, groei, groei!

Met een leaseconstructie wordt het risico op conjunctuurschommelingen verlegd van producent naar consument

Maar is het ook goed voor de slaper op het bed? Die gaat ervan uit dat in de toekomst elke maand genoeg geld binnenkomt om het huurbed te kunnen blijven betalen. Maar als het wat minder gaat, kun je niet opeens een nieuw bed wat langer uitstellen: je moet elke maand betalen. Met een leaseconstructie wordt het risico op conjunctuurschommelingen dus verlegd van de producent naar de consument.

Ik voel me daar niet prettig bij. Het mooie aan grote aankopen is juist dat ik ze doe in tijden dat ik het wat ruimer heb. Dat bezit is mij wat waard: als ik de pech zou hebben mijn inkomen te verliezen heb ik gewoon nog een fiets, een wasmachine en een bed zonder daar maandelijks geld voor te hoeven vinden.

In Nederland loopt het aantal mensen in de schuldsanering hard op en dit soort ‘huur in plaats van bezit’-constructies draagt daar aan bij.

Ingenieurs worden aangemoedigd om ‘ondernemend’ te zijn: we bieden onderwijs aan waarin toekomstige ingenieurs leren na te denken over welk businessmodel het meest geschikt is voor een gegeven product. Bij die lessen kijken we vooral naar wat goed is voor het bedrijf: met welk businessmodel maken we meer winst: verkopen of verleasen?

Misschien moeten we daarbij ingenieurs ook aanleren om zich af te vragen wat dat businessmodel voor de consument betekent. Moeten we dit bed wel willen verleasen? Kunnen we het niet gewoon verkopen?

Mijn stelregel blijft in ieder geval: ik lease alleen dingen die direct verbonden zijn met een inkomensbron en die je direct op kan zeggen als dat inkomen wegvalt. Dus wel een swapfiets in Delft om van het station naar mijn werk te fietsen, maar niet eentje in Haarlem voor de dagelijkse boodschappen. En geen leasebed!


Tekst: Rolf Hut
Foto: Robert Lagendijk