Robots voelen beschadiging
De Vrije Universiteit Brussel werkt samen met het Nederlandse SupraPolix aan robots die kunnen voelen wanneer ze beschadigd zijn. De robots kunnen zichzelf vervolgens repareren. Zulke machines kunnen hoge reparatiekosten voorkomen en robots robuuster maken.
Het onderzoek richt zich op zogenoemde zachte robots: gemaakt van een flexibel polymeer, waardoor de robot zich op allerlei manier kan voortbewegen. Denk aan robothanden met de lenigheid van echte handen of robotinsecten die net als wormen over de grond kruipen en op onbereikbare plekjes kunnen komen. Omdat robots zacht zijn, kunnen ze bovendien minder snel schade berokkenen aan mensen; dat is essentieel voor een toekomst waarin mens en robot samenwerken, bijvoorbeeld in fabrieken.
Reparaties zijn duur
Maar zachte robots zijn ook kwetsbaar. Het flexibele materiaal kan scheuren of doorboord worden door een verkeerd opgepakte schroevendraaier of soldeerbout. Reparaties zijn op dit moment duur en kosten veel tijd, waarin de productie stilstaat.
Daarom krijgt een team onder leiding van de VU Brussel 3 miljoen euro van de Europese Commissie om een zelfreparerende robot te ontwikkelen. Deze moet niet alleen scheurtjes en gaten kunnen dichten, maar ook voelen waar de beschadiging zit. Dat is essentieel, want anders moet een mens aan het eind van de dag elke robot controleren op gaten.
Robot voelt pijn
Een robot die 'pijn' voelt, dus. Daarvoor proberen de onderzoekers nu 3D-geprinte plastics te voorzien van piezoresistieve sensoren, die een stroompje geven als ze worden vervormd. De sensoren zijn tot vezels gemaakt, zodat ze in de hele huid van de robot verweven kunnen worden. Een combinatie met zelfhelende materialen, waar er al verschillende van bestaan, moet uiteindelijk tot een gevoelige zelfhelende robot leiden. Actuatoren - ook in de vezels verweven - 'duwen' het materiaal naar de beschadiging, zodat het zelfhelende proces sneller gaat en de robot snel weer aan de slag kan. De materialen komen van het Nederlandse SupraPolix, een bedrijf dat high-tech polymeren kan maken.
Beeld: VU Brussel