Else Veldman zet als innovatiemanager bij ETEQ haar vernieuwingsdrang in om de energie-infrastructuur geschikt te maken voor de toekomst.


‘Op mijn zeventiende verliet ik mijn ouderlijk huis in Groningen om aan de Universiteit Twente te gaan studeren. Ik vond wiskunde leuk, op de middelbare school gaf ik er zelfs bijles in. Omdat ik een toegepaste opleiding wilde, koos ik voor werktuigbouwkunde, maar of ik nou werktuigbouwer wilde worden? Mijn afstudeeronderzoek ging over het optimaliseren van de wiel­ophanging. Ik heb helemaal niets met auto’s, maar het was een wiskundig uitdagende opdracht. Daarna besloot ik dat ik de energiesector in wilde:  maatschappelijk superrelevant en tegelijk technisch heel interessant.’ 
 

Doelen & Drijfveren
De wereld een beetje beter maken, dat is de ambitie van veel ingenieurs. Lees hun persoonlijke verhalen in het dossier Doelen & Drijfveren.


Kabels en leidingen

‘Ik belandde bij Essent Netwerk, een regionale beheerder van de energie-infrastructuur. Kabels en leidingen leken mij eerst niet zo spannend, tot ik me realiseerde dat die infra­structuur een belangrijke rol gaat spelen in de toekomstige energievoorziening. Toen Essent in 2009 werd opgesplitst en Enexis ontstond als netbeheerder, vormde ik met vier collega’s een nieuwe innovatie-afdeling. We bogen ons over vraagstukken zoals: wat is het effect van een elektrische auto of de invoer van biogas op het net? En hoe kun je consumenten stimuleren op andere momenten energie te gebruiken, zodat vraag en aanbod beter op elkaar zijn afgestemd? In die tijd werkte ik ook aan een promotieonderzoek naar smart grids. Ik stelde scenario’s op van de mate waarin je de elektriciteitsvraag kunt sturen en analyseerde wat dat betekent voor de benodigde netcapaciteit.’ 


Pionieren

‘Nu heeft iedereen het over transitie en smart grids, maar voor ons was het toentertijd nog echt pionieren. Het was toen al helder dat we naar een duurzame energievoorziening moesten, maar het kost tijd om de omslag te maken en er was weinig urgentie vanuit de markt. Ik wilde het graag een stap verder brengen en sneller resultaten zien. Ik besloot mijn horizon te verbreden, schreef me in als zelfstandige en deed adviesprojecten op het gebied van energie-infrastructuur. Zoals bij het Energie Lab Zuidoost, een initiatief van Gemeente Amsterdam, TU Delft en AMS Institute. In Amsterdam-Zuidoost werkten we aan een warmtenet, zodat woningen restwarmte uit datacentra kunnen ontvangen.’ 


Complexe vraagstukken

‘Sinds begin dit jaar ben ik in dienst bij ETEQ, een jong bedrijf dat hands on transformatorhuisjes inricht en bijvoorbeeld de aansluiting van zonneparken realiseert, en waar ik nu een onderdeel voor complexere projecten aan het opzetten ben. Denk aan het creĂ«ren van energiehubs, waar je lokaal vraag en aanbod van energie probeert te combineren. Zo kijk ik naar een bedrijventerrein in Kootwijkerbroek. De gemeente wil dit uitbreiden, maar loopt tegen capaciteitsproblemen van het net aan. Wij kijken wat er mogelijk is door zonneparken, windmolens, energieopslag en een waterstoftankstation slim met elkaar te verbinden. Door al die nieuwe energiebronnen wordt de energie-­infrastructuur erg complex en ik verwacht dat dat ook wel zo zal blijven, ook al wordt de netcapaciteit vergroot. Geen idee hoe mijn eigen toekomst er precies uit ziet, ik kijk niet zo ver vooruit. Innovatie is wel altijd de rode draad in mijn loopbaan; met een open blik proberen om complexe maatschappelijke vraagstukken verder te brengen, dat vind ik erg leuk. Ook op persoonlijk vlak houd ik ervan om mezelf te prikkelen met nieuwe inzichten. Ik reis graag naar landen met een totaal andere cultuur en houd van moderne kunst. Ik raak dan geĂŻnspireerd door dingen die ik niet van tevoren had kunnen bedenken.’  


Tekst: Amanda Verdonk
Portret: Bianca Sistermans