Het bedrijf Ipadic heeft een insulinepomp ontwikkeld die in de buikholte wordt geïmplanteerd. Het apparaat biedt de oplossing voor mensen bij wie insuline spuiten onder de huid niet werkt.
 

Het Beste van 2020
Vanaf de redactie van De Ingenieur wensen wij u graag een goed 2020. Ook op technisch gebied belooft 2020 een interessant jaar te worden, vol vernieuwing. Maar welke technologieën breken door? Welke technische oplossingen gaan het verschil maken voor onze samenleving? Wij hebben er voor u acht uitgelicht; dagelijks presenteren wij een nieuwe op onze website.


Een kleine groep diabetespatiënten (type 1) in Nederland zit met de handen in het haar. De standaardmanier om de bloedsuikerspiegel onder controle te houden – het onder de huid spuiten van insuline – werkt bij hen niet. Daarom is bij deze mensen een pomp in het lichaam geïmplanteerd die regelmatig kleine beetjes insuline in het lichaam laat vrijkomen. De huidige fabrikant van die pompen houdt er echter mee op.

 

Buikholte

In dat gat springt nu het Nederlandse bedrijf Ipadic, dat een inwendige insulinepomp ontwikkelt in samenwerking met Baat Medical Products. De pomp van Ipadic geeft de insuline af in de buikholte, een plek in het lichaam waar veel fijne bloedvaten lopen die vrij gemakkelijk insuline opnemen.

Er zijn ook veel insulinepompen op de markt die buiten het lichaam zitten, maar de pomp van Ipadic onderscheidt zich doordat hij geen verbinding tussen binnen en buiten nodig heeft. ‘Zo’n verbinding geeft een verhoogd risico op infecties. Juist in de buikholte wil je dat niet hebben, want met een infectie op die plek kan het lichaam lastig omgaan’, zegt Arthur Aalsma, directeur Research and Development van Baat Medical Products.
 

Reservoir

De pomp bestaat uit een reservoir met insuline (het metalen onderdeel op de foto), dat ook het pompende gedeelte bevat. Hierin zit een systeem met een elektronische sensor dat meet hoeveel insuline er nog in het reservoir zit.

Het andere deel – beige op de foto – bevat een bluetoothmodule die dient om informatie naar buiten te sturen voor de arts. Ook zit hierin een accu, die eens per maand moet worden opgeladen. ‘Dat doet de patiënt zelf door een apparaat tegen de buik te houden dat – via inductie – energie overdraagt op de accu.’

 

Verpleger

Bijzonder is het systeem dat meet hoeveel insuline er nog beschikbaar is. De oude pomp van Medtronic maakte volgens Aalsma een schatting op basis van de beginhoeveelheid en het aantal keer dat er insuline is afgegeven. Maar de nieuwe pomp van Ipadic meet echt het vloeistofpeil. ‘Het metalen reservoir heeft een dunne wand en werkt als een balg. Hoe leger het wordt, hoe dichter de twee wanden op elkaar komen te zitten. Die verplaatsing wordt elektronisch gemeten.’

Is het reservoir bijna leeg, dan gaat de patiënt naar het ziekenhuis, waar een verpleger met een injectienaald de pomp aanprikt. Die heeft voor dit doel een speciale poort. Stap één is de oude insuline uit het reservoir zuigen, want die heeft een beperkte houdbaarheid. Vervolgens spuit de verpleger de verse insuline in het reservoir.

 

Laatste redmiddel

Eind vorig jaar hebben de ontwerpers al aangetoond dat hun pomp goed werkt en in 2020 gaan de eerste preklinische tests lopen. Daaruit moet blijken hoe de pomp zich houdt bij gebruik in de praktijk. De tijdsdruk zit er goed op bij dit project. Aalsma: ‘Voor veel patiënten is onze pomp echt het laatste redmiddel. We doen er alles aan om hem zo snel mogelijk bij hen te krijgen.’
 

Tijdschrift

DIt artikel maakt deel uit van de special Het Beste van 2020 in het januarinummer van De Ingenieur. Koop de digitale versie voor € 7,50, of neem - met een flinke korting van 25 % - een digitaal jaarabonnement van twaalf nummers voor € 69,-.


Openingsfoto: De inwendige insulinepomp bestaat grofweg uit twee grote onderdelen: een reservoir (metaal) met pompje en een deel waarin componenten zitten voor communicatie en stroomvoorziening. Foto Ipadic