Big Data vangt geen boeven
Er is geen bewijs dat algoritmes die misdaadlocaties voorspellen daadwerkelijk effect hebben op de hoeveelheid criminaliteit in een gebied. Toch maakte de Politie in mei bekend het voorspellende algoritme CAS landelijk uit te gaan rollen.
Voorspellend politiewerk gebruikt big data om vast te stellen in welke wijk in een gemeente de komende twee weken met de grootste waarschijnlijkheid een inbraak zal plaatsvinden. Het Criminaliteits Anticipatie Systeem (CAS) presenteert die informatie op een kaart, waarop rode vakjes het grootste risico aanduiden. De politie kan aan de hand van zo’n kaart bepalen of er bijvoorbeeld meer agenten naar een specifieke plek toe moeten of dat er vaker een politiewagen moet rondrijden. Hoewel dit systeem in theorie de criminaliteit in een gebied omlaag brengt, valt dat in de praktijk tegen.
Onderzoek
Er is weinig gedegen onderzoek gedaan naar deze voorspellende systemen, maar een Amerikaans onderzoek liet zien dat er geen verschil was tussen de misdaadcijfers in een wijk mét een voorspellend systeem en een zonder. De Politieacademie, die onafhankelijk het effect van CAS onderzocht, vond ook geen bewijs dat de criminaliteit daalt.
Toch zijn de voorspellingen van CAS vaak accuraat. 60 procent van de woninginbraken was bijvoorbeeld (bijna) goed voorspeld. ‘Vermoedelijk neemt de criminaliteit niet af doordat er iets misgaat bij het omzetten van een voorspelling naar een actie’, zegt dr.ir. Mariëlle Den Hengst-Bruggeling, die als lector bij de Politieacademie CAS onderzocht. ‘Het interpreteren van de informatie uit CAS is niet eenvoudig en niet iedereen kan het.’
Lastig te vergelijken
Dat probleem is op te lossen door meer analisten met CAS te laten werken. ‘We zijn dan ook bezig met het zoeken naar nieuwe analytici en het verder opleiden van onze huidige werknemers’, zegt René Melchers BSc, teamchef Business Intelligence en Kennis bij de Politie en daarmee medeverantwoordelijk voor de uitrol van CAS. ‘Daarin zijn we echter niet uniek op de arbeidsmarkt. Er is een tekort aan mensen met analytische skills.’
Hoewel Melchers het gebrek aan bewijs voor CAS erkent, denkt hij dat het vooral een methodologisch probleem is. ‘De interventie die volgt uit de informatie van CAS wordt lokaal bepaald en dat blijft maatwerk. Vergelijkend onderzoek tussen twee verschillende wijken is dan ook moeilijk.’ Den Hengst-Bruggeling is het daarmee eens. ‘Criminaliteitscijfers vergelijken is lastig, omdat zoveel factoren er invloed op hebben. In ons onderzoek vergeleken we de inbraakcijfers in een wijk met CAS met de cijfers van vorig jaar, toen CAS er niet was. Dat is ook geen waterdichte methode.’
Melchers denkt dat een programma als CAS wel effect heeft, ook al blijkt dat (nog) niet uit onderzoek. ‘We proberen altijd de juiste mensen op het juiste tijdstip op de juiste plaats te krijgen. Een voorspelmodel zoals CAS geeft daarbij een beter inzicht dan alleen historische gegevens.’
In het juninummer van De Ingenieur een uitgebreide analyse van systemen zoals CAS. Hoe werken ze, wat zijn de gevaren en wat brengt de toekomst?