In de fabriek maken ze auto's, in huis zorgen ze ervoor dat de kinderen zoet zijn. En ondertussen pakken ze onze banen af. Robotica lijkt de volgende vorm van automatisering in ons werk en leven.

Het is al lange tijd een droom van de mensheid: een legertje van machines die net zoveel kunnen als mensen en ons leven veel comfortabeler maken. Denk aan de robotbutler uit de Jetsons, of de androïden uit verschillende science fiction-films. De afgelopen tijd lijkt zo'n toekomst heel langzaam een beetje dichterbij te komen.

In de fabrieken bestaat de robot al jaren. Daar kunnen machinale armen of apparaten één ding dag en nacht foutloos uitvoeren. Dat is echter niet de robot zoals we die het liefst zien: multifunctioneel en ten dienst van de mens. Zulke arbeidersrobots komen er echter wel aan.

Ook de sociale robot is al een eind gevorderd. Toch blijft het lastig om een machine te bouwen die op elk moment precies weet hoe hij moet reageren op zijn complexe omgeving. Of het robotbouwers ooit gaat lukken om zoiets te maken? De tijd zal het leren.

 

De sociale robot komt eraan

Willen robots ooit echt nuttig zijn voor ons, dan moeten ze leren sociaal te zijn. Opletten dat ze geen mensen verwonden op de fabrieksvloer, maar ook beleefd uit de weg gaan als iemand erlangs wil lopen. Onderzoekers breken dagelijks hun hoofd over het vraagstuk: hoe maak je een computer sociaal bewust? Het is een moeilijke opgave, maar er zijn al ideeën.

Hoe ver zijn we met sociale robots?

Arbeiders in het nauw door robots

De robot is een banenafpakker. Het is een verhaal dat politici de laatste maanden regelmatig van stal halen. Uit verschillende rapporten blijkt dat er inderdaad rede tot zorg is: in de administratieve wereld en de logistiek zullen robots veel banen overnemen. Daar komen andere banen voor terug, vooral in de ICT. Maar je moet de beroepsbevolking er wel op voorbereiden.

Studenten lopen risico door robots

Seks met robots

De laatste drempel voor integratie van robots: intimiteit. Wordt het, als we straks fotorealistische nepmensen kunnen maken, gangbaar om met robots het bed te delen? Sommige mensen denken van wel. We maken als mensheid immers ook al eeuwen lang sekspoppen. Een robot is simpelweg de volgende, nog 'echtere' stap in surrogaatseks. Maar gaat het niet te ver? Als iemand een machine heeft die in alle opzichten beter is dan een 'echte' partner, wie wil er dan nog een mens?

We houden toch ook van onze hond