Met de lockdowns zijn, gegeven de omstandigheden, geweldige dingen gedaan om het onderwijs draaiend te houden. Maar van onderwijs op de campus leer je toch het meest, schrijft columnist Rolf Hut.
Terwijl ik langsloop, zie ik een los stroomdraadje hangen. ‘Check dat even voordat je gaat meten’, zeg ik tegen de student en loop naar de groep verderop met een vinger omhoog.
Een jaar geleden zou de student alleen op zijn kamertje hopeloos naar een niet-werkende schakeling hebben gekeken. Maar nu roezemoest het weer in mijn lokaal: studenten zijn met elkaar bezig opstellingen te maken. Ze werken samen, controleren elkaar en leren ervan.
Ook klassiek onderwijs in collegezalen is veel beter op de campus dan online. Vanochtend zat ik bij het college van een ervaren collega die rustig een wiskundige afleiding op het bord aan het zetten was. Bij rumoer vanuit de zaal stopte hij even en vroeg welke stap te snel ging om daar vervolgens wat uitgebreider bij stil te staan. Dat was in een online videoverbinding niet gebeurd en dit soort kleine momenten maakt lesgeven met studenten in de zaal zo veel beter wat betreft de leeropbrengst.
Er zijn met de lockdowns, gegeven de omstandigheden, geweldige dingen gedaan om het onderwijs draaiend te houden. Mijn persoonlijke hoogtepunt was via internet 43 opstellingen in studentenkamers verspreid over het land aan elkaar koppelen, waar ik eerder over schreef in De Ingenieur van augustus 2020.
Maar de nadruk in die zin ligt heel duidelijk op gegeven de omstandigheden. Van het onderwijs dat we nu weer op campus kunnen geven, leren studenten meer dan van thuisonderwijs. Dus zat ik in mijn oude bestanden te zoeken naar lesinstructies en collegemateriaal van voor corona: hoe deed ik dat ook al weer?
Die groepsgesprekken houd ik erin
Zoekend zag ik ook de spullen van vorig jaar staan: het online lesmateriaal. Bij het vormen van groepjes hadden we studenten verplicht om aan het begin van de dag even vijf minuten de tijd te nemen om elkaar iets te vertellen wat ze nog niet van elkaar wisten: wat hun favoriete vak, natuurkundige formule of experiment was bijvoorbeeld. Dat werkte heel goed en studenten vertelden ons in de evaluatie dat dat hielp om zich een groep te voelen.
Dat we weer op campus lesgeven, betekent niet dat alles wat we hadden bedacht tijdens de lockdowns nu moeten terugdraaien. Die groepsgesprekken, die hou ik erin. Zo zal iedereen zaken hebben die eigenlijk best goed werkten. Belangrijk om daar even rustig en bewust over na te denken. Ik vond per ongeluk het materiaal van vorig jaar, maar dat deed me inzien dat ik tijd moet nemen voor deze beslissing.
Volgende week staat in mijn agenda: coronalesstof bekijken en beslissen wat te behouden. Ik weet nu al dat schakelingen bekijken met Zoom daar niet bij gaat zitten. Want wat ben ik blij weer schakelingen en studenten fysiek in mijn lokaal te zien.
Tekst: Rolf Hut, universitair hoofddocent aan de TU Delft, maker, spreker en schrijver
Portret: Robert Lagendijk
Nieuwsbrief
Vond je dit een interessant artikel, abonneer je dan gratis op onze wekelijkse nieuwsbrief.