Een speciaal zout trekt 's nachts meer dan zijn eigen gewicht aan water uit de lucht, en kan het overdag loslaten. Het zout kan een goede bron zijn van water in drogere gebieden.

Read this article in English

Onderzoekers van de King Abdullah University of Science and Technology (KAUST) in Saoedie-Arabië vonden een manier om het zout calciumchloride (CaCl2) bruikbaar te maken als watervanger. Hoewel wetenschappers al lang weten dat calciumchloride veel water op kan nemen (net als andere zouten), was er een groot probleem: het zout wordt na een tijdje een vloeibare, zwarte slurry, die ondrinkbaar is. Het water onttrekken aan het zout kost te veel tijd en energie om er een bruikbare waterwinningstechniek van te maken.
 

Gel en buisjes

Maar met twee toevoegingen blijkt het mineraal toch prima bruikbaar. De onderzoekers stopten de zoutkristallen in een hydrogel: een gel die grote hoeveelheden water kan absorberen. Op het moment dat het zout water aantrekt, zuigt de gel het water weer uit het zout, zodat het niet vloeibaar wordt.
 


Om vervolgens te zorgen dat het water op het gewenste moment uit de gel-zout-structuur druppelt, zitten er ook koolstofnanobuisjes in de watervanger. Die geleiden goed warmte, waardoor de watervanger onder zonlicht sneller zijn water loslaat. Daardoor kan deze watervanger meer water vasthouden én het sneller vrijgeven dan vergelijkbare ontwerpen.

 

Een halve cent per dag

Een prototype met 35 g van het mengsel van koolstofnanobuisjes, hydrogel en calciumchloride ving in een nacht 37 g water op, bij een luchtvochtigheid van 60 %. Na 2,5 uur in de zon was al dat water in een opvangbak terechtgekomen. Aangezien de lucht in droge gebieden relatief veel bevat, lijkt de potentie van zo'n systeem groot. Voordeel van dit idee is dat de materialen goedkoop zijn. Een groter model, dat 3 l water per dag absorbeert, zou maar een halve cent per dag kosten; die kosten zijn vooral voor materiaal, omdat de gel wel regelmatig moet worden vervangen .
 


De vraag is of de gel op grote schaal ook werkt; elk stukje moet immers contact maken met de lucht om goed te werken. Er zijn meer ideeën om water uit de lucht te halen. Een polyester spons won recent nog een prijs, en een ander initiatief gebruikt extreem poreus materiaal dat ook werkt bij lagere luchtvochtigheid.

Beeld: KAUST