Jamilla den Haan (26, links, master chemical engineering) en Sarah Kleijn (30, rechts, master civiele techniek) werken bij Tata Steel in IJmuiden. Van binnenuit dragen zij op verschillende manieren, bij aan duurzamere processen van het bedrijf.
 

Doelen & Drijfveren
De wereld een beetje beter maken, dat is de ambitie van veel ingenieurs. Lees hun persoonlijke verhalen in het dossier Doelen & Drijfveren.


Jamilla den Haan: ‘Als ik vertel dat ik bij Tata Steel werk, zeggen mensen soms: “O, okĂ©â€, en dan is het einde gesprek. Het lijkt alsof ze me veroordelen omdat ik bij Tata werkt, terwijl ik met de beste bedoelingen naar mijn werk ga om bij te dragen aan de verduurzaming.’


Sarah Kleijn: ‘Dat er een negatief beeld heerst snap ik ook wel, want veel mensen maken zich oprecht zorgen over het ­klimaat. Maar het is jammer dat de positieve dingen die we doen soms onderbelicht blijven. Toch merk ik wel dat het publiek steeds beter inziet hoe het precies zit. Iedereen gebruikt staal, dus dat zal ergens moeten worden geproduceerd. Alleen dat moet wel duurzamer.’ 


Factor duurzaamheid

JdH: ‘Samen met drie anderen zit ik in het bestuur van de Green Teams, groepjes werknemers die projecten doen om Tata Steel duurzamer te maken. Dit is drie jaar terug van onderaf ontstaan vanuit de behoefte van Tata-­mensen om mee te werken aan verduurzaming. Niet elke medewerker komt daar in zijn dagelijkse werkzaamheden mee in aanraking. Elk half jaar starten er vijf projecten van een half jaar, bijvoorbeeld over duurzamere arbeidsomstandigheden of geluidsreductie bij grondstoffenverwerking, waar de omgeving best last van heeft.’

SK: ‘Ik zit in de Young Board van Tata Steel, zes jonge medewerkers die de Raad van Bestuur gevraagd Ă©n ongevraagd advies geven over allerlei onderwerpen, waaronder duurzaamheid. Soms komen wij met een idee voor een project, waarmee dan een Green Team aan de slag gaat. Zo zagen we dat bij onderhoudsprojecten de factor duurzaamheid nog niet zo op de radar stond. Dat hebben we bij het bestuur aangekaart en dat is nu bij een Green Team terechtgekomen.’

JdH: ‘Ik bemoei me met de Green Teams omdat ik duurzaamheid megabelangrijk vind en heel erg een mensenmens ben. Ik maak me altijd druk om mensen. Wat vinden ze, hoe voelen ze zich? We verbinden mensen in het bedrijf die normaal gesproken niet met elkaar in aanraking zouden komen.’

SK: ‘En ik zet me in voor duurzaamheid omdat ik van flinke uitdagingen houd. Ik doe natuurlijk mijn best in mijn werk, maar ik wil ook graag op een andere manier impact maken. In zo’n enorm bedrijf als Tata gaat verandering langzamer, maar is de impact uiteindelijk groter.’


Aan tafel!

De twee Tata-werknemers gaan soms ook het gesprek aan met de kritische buitenwereld, zoals in de talkshow Op1 en met activisten van Greenpeace en Extinction Rebellion.

SK: ‘We hoorden dat Greenpeace een demonstratie had gepland en toen zijn we met 150 Tata-mensen bij ze op bezoek gegaan om te praten. Waarom staan we altijd tegenover elkaar? Kunnen we niet samenwerken? Eigenlijk zijn we het gewoon met elkaar eens dat staal maken duurzamer moet. Toen belde Op1 en ik vond het wel fijn om ook daar ons verhaal te kunnen doen.’

JdH: ‘Ik zat op een open dag van Tata in een panel­discussie met mensen van Greenpeace en ­Extinction Rebellion. Dat was pittig, want het ging flink tegen elkaar in, met veel emotie aan beide kanten. Aan de ene kant de activisten, bij wie het hoog zit. Maar er waren ook Tata-medewerkers en die hebben veel hart voor het bedrijf. Best vaak werken opa, vader en zoon uit Ă©Ă©n familie hier. Het is soms net een familiebedrijf. Ja, er kwam een hoop emotie los. Maar voor het eerst waren beide standpunten naast elkaar in Ă©Ă©n zaal te horen, dat was al winst.’ 


Tekst: Jim Heirbaut
Portret: Bianca SIstermans