Onverlaten benaderen een afgesloten dure auto, maken deze elektronisch open en roven hem leeg. Er zijn verschillende theorieën over hoe dat zou kunnen werken. Maar een sluitende verklaring is er niet.

Moderne auto's maken het de eigenaar makkelijk. Als deze, met de 'sleutel' in zijn zak, dicht genoeg in de buurt komt, springen de sloten vanzelf open. Ga achter het stuur zitten en je rijdt zo weg, zolang de sleutel maar in de buurt is (vlak buiten de auto is, wonderlijk genoeg, ook goed). Keyless entry, heet dat.

Het lijkt erop dat deze gebruiksvriendelijke technologie ook vriendelijk is voor autodieven. In 2012 en 2013 verschenen video's op internet waarop je kon zien hoe figuren met kapuchons binnen drie minuten dure auto's binnenkwamen en leeghaalden.

Heel recent was het Nick Bilton, sterverslaggever van de New York Times op digitaal gebied, die vanuit zijn huiskamer zag hoe zijn afgesloten Toyota Prius moeiteloos werd geopend door een stel tieners.

Hoe doen ze het? De deskundigen zijn het er niet over eens. Bilton denkt dat er een signaalversterker in het spel is. Auto en sleutel zijn via radiosignalen steeds naar elkaar op zoek. Ze vinden elkaar als de sleutel op enkele decimeters afstand is. Een versterker in de buurt kan de auto in de waan brengen dat de sleutel vlakbij is. Mogelijk is daarvoor ook een versterker in de buurt van de sleutel nodig, omdat het signaal van de sleutel anders niet ver genoeg reikt. Dat hoeft voor de boeven geen probleem te zijn. Met enig posten weet je snel genoeg in welke winkel of in welk woonhuis de eigenaar met zijn sleutel is verdwenen.

Bilton kwam tot zijn overtuiging na overleg met een Zwitserse onderzoeker, Boris Danev, die in 2010 deze aanval wist te demonstreren. Hij had er een laboratoriumtafel vol apparatuur voor nodig. Nu zou een gadget van 17 dollar (bij Amazon) voldoende zijn, stellen de twee.

Twee andere onderzoekers, Bozi Tatarevic van de website The Truth About Cars en Jason Mick van Daily Tech, hebben onafhankelijk van elkaar geprobeerd dit verhaal in de praktijk te bevestigen maar slaagden niet. Er zijn echter verschillende alternatieve mogelijkheden.

Bijvoorbeeld een stoorzender. Deze methode werkt vooral bij auto's die worden afgesloten met een druk op een knopje van de sleutel. Als pal daarvóór een stoorzender wordt geactiveerd door een booswicht in de buurt, zal de auto niet op slot springen. De dief hoopt dat de eigenaar dit niet merkt. Hij weet dan precies welke auto open is. Dat laatste is niet in overeenstemming met het gedrag van de dieven op de video's of met wat Bilton heeft waargenomen. In die gevallen wordt bij of aan de auto nog wel wat gepriegeld.

Tatarevic houdt het op een brute force aanval, die erop neerkomt dat een zender een eindeloos aantal sleutelcodes probeert, totdat de goede wordt gevonden. Dat kan uren kosten, maar met slim giswerk kan dit tot minuten worden teruggebracht. Benodigd: een laptop plus enkele tientjes aan radio-apparatuur en software. Deze truc opent alleen de portieren; wegrijden is niet mogelijk. Dat klopt met de waarneming dat de auto's zelf niet worden gestolen.

Een andere mogelijkheid is nog het 'afluisteren' en dupliceren van het ontsluitingssignaal van de echte sleutel. Aangezien moderne sleutels en sloten hun signaal elke paar minuten veranderen, moet de boef snel opereren en werkt het niet altijd.

Het raadselachtige is, dat niemand kan zeggen welke dief welke truc heeft toegepast. Het criminele gilde heeft duidelijk een voorsprong op de good guys. Preventiestappen zijn mogelijk: wie bang is voor de 'versterker-aanval' kan zijn sleutels bewaren in een mapje met metalen coating (ook verkrijgbaar voor paspoorten in verband met de rfid-chip daarin). Stoorzenders werken alleen als de eigenaar niet oplet of zijn auto werkelijk op slot springt. 'Brute force' aanvallen kunnen onmogelijk gemaakt worden door de fabrikant, die het aantal pogingen dat per minuut mag worden gedaan, sterk kan beperken.

En wie terugverlangt naar de sloten met echte sleutels van vroeger moet maar even bedenken hoe makkelijk die waren de openen met een schroevendraaier of een eenvoudige haak.(Herbert Blankesteijn)