Eiwit uit de fermentor
Het klinkt niet heel aanlokkelijk, voedseleiwitten geproduceerd door bodembacteriën. Maar het is wel de manier om de CO2-uitstoot van de voedselproductie, een kwart van de wereldwijde CO2-uitstoot, terug te dringen.
Onderzoek uitgevoerd door de VTT Technical Research Centre of Finland en de LUT University, legde de basis en vanaf 2017 is de methode vercommercialiseerd door de Finse spinoff Solar Foods.
Algen en soja
Het product Solein, een eiwit dat vergelijkbaar is met algen en soja, is in feite een gedroogde bodembacterie uit de vrije natuur. Solar Foods kweekt het micro-organisme in een fermentor onder voortdurende toevoer van CO2, waterstof en nutriënten zoals stikstof, calcium, fosfor en kalium.
Voor de omzetting van water in waterstof is elektriciteit nodig, dit is naast CO2 een belangrijk hoofdingrediënt voor de bacteriën.
Weinig smaak
Solein zelf heeft weinig smaak en kan dus in allerlei producten verwerkt worden zoals vlees- zuivelalternatieven, dranken, brood, pasta en noedels. Daarnaast ziet Solar Foods toepassingen voor het eiwit als veevoer en als aminozuurvoedingsbodem voor kweekvlees.
‘De landefficiëntie van Solein is twintigduizend keer groter dan voor de traditionele landbouw’, zegt Pasi Vainikka, ceo van Solar Foods. ‘Als je de benodigde zonnepanelen daarbij optelt zijn we nog steeds tien keer efficiënter.’
Proeffabriek
Daarnaast is er veel minder water nodig voor de productie van Solein dan voor de productie van dierlijke of planteneiwitten. Voor Solein is 1500 liter water per kilo eiwit nodig, voor eiwitten uit peulvruchten is dat zeventigduizend liter en voor dierlijke eiwitten is een half miljoen liter water per kilo eiwit nodig.
Begin april 2021 leende het Finse klimaatfonds tien miljoen euro voor een proeffabriek voor Solein in Finand. De fabriek is naar verwachting in 2023 gebruiksklaar en zal honderd ton eiwit per jaar gaan produceren.
Tekst: Sija van den Beukel
Foto's: Solar Foods